SPIS RZECZY

Wieszczony przed laty przez Francisa Fukuyamę „koniec historii” nie nastąpił.Liberalna demokracja nie zapanowała nad ludzkością, a świat Zachodu corazczęściej przegrywa walkę z Chinami czy Indiami o geopolityczny prymat.Unia Europejska, która miała być gwarantem „wiecznego pokoju” na StarymKontynencie, także przeżywa poważny kryzys, a NATO coraz słabiej wypełniazadania, jakie postawili przed nim jego ojcowie założyciele. Jeśli do tegododać odradzający się imperializm rosyjski 1 (którego ofiarą pozostaje na raziegłównie Gruzja) i „odwieczną” miłość starych państw unijnych do Moskwy,a także błyskawicznie zmieniającą się mapę wyznaniową (z islamizującąsię Europą i chrystianizującą Afryką 2 ) – to z obrazu tego będzie można, bezryzyka większego pudła, wywnioskować, że żyjemy w czasach przełomowych.To właśnie teraz decyduje się nie tylko przyszłość wielkiego porządkugeopolitycznego (kto i w jaki sposób będzie rządził światem), ale równieżprzyszłość Europy, a w jej ramach Polski 3 . Decyzje polityków, dyplomatów,urzędników, a także analizy publicystów i myślicieli mają zatem znaczeniekluczowe dla przyszłości naszego kraju. Zależy od nich nie tylko dobrobyt, aleprzede wszystkim suwerenność, wolność i byt naszego kraju.1 Jego narzędziem, co zresztą nie jest czymś szczególnie zaskakującym, jest nawet Rosyjska Cerkiew Prawosławna,której patriarcha Cyryl podczas lipcowej wizyty w Kijowie apelował o zacieśnianie związków gospodarczychi ekonomicznych w czasie kryzysu finansowego. Por. http://www.interfax-religion.ru/?act=news&div=31339(data dostępu 31 lipca 2009).2 Niezwykle interesującą i wszechstronną analizę tego zjawiska przedstawia amerykański religioznawca i historykPhilips Jenkins w opublikowanej właśnie w języku polskim pracy Chrześcijaństwo przyszłości. Por. P. Jenkins,Chrześcijaństwo przyszłości. Nadejście globalnej christianitas, tłum. S. Grodź SVD, Warszawa 2009.3 Walter Laquer za najbardziej optymistyczny uznaje scenariusz, wedle którego pozbawiona realnych wpływówpolitycznych Europa przekształci się w gigantyczny Disneyland, który odwiedzać będą turyści z Amerykii Azji, „ale – wskazuje historyk – niewykluczone jest również, że ogólny schyłek i regres będą postępowały,a nawet przybiorą na sile. W wyniku napływu fali masowej emigracji warunki w Europie mogą stać się podobnedo tych, jakie panują w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie”. Por. W. Laquer, Ostatnie dni Europy. Epitafiumdla Starego Kontynentu, tłum. P. Pawlaczek, Wrocław 2008, s. 16.