SPIS RZECZY

287umierającego na krzyżu, który swoją męczeńską śmiercią objął odwiecznyczas przeszły cierpienia wszystkich ludzi i cały przyszły czas tych, co nadejdą.Że tym cierpieniem doszedł do zmartwychwstania, to znaczy odsunął kamieńz grobu, którym ludzie wszyscy, i szarzy, i nie szarzy, byli odgrodzeni od Boga.To jest sens krzyża i w to trzeba uwierzyć.– W co?– Trzeba uwierzyć, że ofiara krzyża miała powszechne znaczenie. Otwieraładrogę wszystkich ludzi do Ojca, do Pana. Dla ciebie, dla tej kobiety, dla mnie.To trzeba zrozumieć. Ty zaś, podnosząc siekierę na taki krzyż, powiedziałeś:„Panie, my nie chcemy drogi Syna człowieczego idącej do Ojca”. Ty zamykałeśjedyną drogę idącą do Boga. I to jest cała treść twojej zbrodni.– Ja chciałem uwolnić sumienia.– Nie uwolnisz sumień. Sam przecież wiesz o sobie, że swojego sumienianie uwolnisz. Ono ciągle będzie ci przypominało to, co zrobiłeś. I co więcej, złesumienie będzie cię pchało do nowej zbrodni.– Tak myślisz, Benigno?– Nie myślę. Ja wiem, bo cię poznałam.– To co mam zrobić?– Modlić się. Modlić się i prosić Boga o przebaczenie dla twojej duszy.– Jakże mam się modlić, kiedy nie znam żadnych słów modlitwy. Pan domnie, tak jak do ciebie, nie przychodzi i ze mną nie gada. Widać od początkubyłem skazany na śmierć mojej duszy.– Nieprawda. Bóg nie zabija u początku. Tylko tyś opróżnił duszę. Duszabez Boga, to stągiew bez wody. Musisz się modlić, pokutować. Możesz Bożecierpienie odprosić.– Jak się modlić, czym się modlić?– Tymi słowami, których cię nauczyła matka.– Ja tak za bardzo to matki nie miałem.– Jak to, nic cię nie nauczyła?– Mnie?– Ciebie. Jakiej modlitwy cię nauczyła?Stał i zastanawiał się. Nagle wolno uniósł rękę do czoła i jakby z trudem,przypominając sobie przez mgłę, powiedział: – W imię Ojca – potem rękęwolno opuścił poniżej twarzy i zatrzymując ją, dodał – Syna, a późniejszybciej przerzucając rękę od ramienia do ramienia mówił – Ducha Świętego.I na koniec złożył ręce jak do modlitwy, mówiąc „Amen”.Starczyłoby na dwa krzyże