Het vieren van diversiteit in de schoolpraktijk

Praktijk
Lessen worden ingericht met in gedachten: “leren van alle leerlingen” en stimuleren de participatie
van alle leerlingen. en ontwikkelen begrip voor verschillen.
Het is niet vanzelfsprekend om elk jaar dezelfde lesstof te geven. “Natuurlijk is het gemakkelijker
als je elk jaar opnieuw de lesvoorbereidingen van vorig jaar kan gebruiken, maar ik geef toch geen
les voor mezelf? Voor de leerlingen is dít systeem beter.
Klassenassistenten ondersteunen het leren en participeren van alle leerlingen.
The special teacher is available for a couple of hours. And then she picks the student to a separate
classroom and helps him or her there. And we also make an individual learning plan for that
individual student.Het lesprogramma wordt in deze klassen verzorgd door een team bestaande uit
een “special needs teacher” en een aantal onderwijsassistenten. Soms waren er wel vier of vijf
medewerkers aanwezig wat maatwerk makkelijker maakt. De “special needs” klas fungeert als
basis waar een aantal vakken gezamenlijk gevolgd worden. Vervolgens gaan de kinderen uiteen
om in het reguliere onderwijs binnen de eigen leeftijdsgroep deel te nemen aan de rest van de
vakken uit het curriculum. Hierbij worden zij begeleid door de eigen leerkracht of de
onderwijsassistenten die de kinderen de benodigde uitleg en extra ondersteuning bieden zodat zij
in staat zijn om de lessen met hun leeftijdgenoten in het regulier onderwijs te volgen.
Leerkrachten plannen, geven les en evalueren in partnerschap.
We as subject teachers cooperate with the special teacher in cases where we see that an
individual student has problems with their studies. It might be problems with concentrating on a
theme. It might be reading and listening difficulties, especially in languages and math. What we do
is that we contact the special teacher at the very early moment. We call it the first intervention. We
talk with the special teacher, and try to arrange a time that she or he could be able to come and
join me as a subject teacher to my classroom, and then focus on the problem. Leerkrachten gaan
meerdere jaren mee met de klas. “Echte vergaderingen zijn er weinig”, zegt Armi Seppänen, juf in
het vijfde leerjaar. “Wel overleggen we constant met andere leraren. Heel wat leerlingen hebben
extra zorg nodig. Soms werkt een aanpak niet, en dan bekijken we de alternatieven. Soms
bereiden samen met een paar collega’s een les voor.” In de lerarenkamer zijn juf Armi en meester
Jarkko druk in gesprek over een leerling uit Armis klas. Het meisje is een technisch wonder, maar
wil volgend jaar toch liever de optie ‘naaien’ kiezen in plaats van ‘techniek’. “Jarkko kent het meisje
heel goed”, verduidelijkt Armi. “We geven les in elkaars klassen. Ik spreek goed Engels, maar ben
een kluns in techniek. Dus neemt Jarkko mijn techniekles over terwijl ik Engels geef in zijn klas.”
Er is heel veel expertise bij het personeel in zowel het reguliere als het speciaal onderwijs.
Goed onderwijs begint bij goeie leerkrachten. Elke leraar heeft verplicht een masteropleiding.
Toegang tot die opleiding is niet gemakkelijk. Belangrijk in de opleiding is dat je nadenkt over hoe
je wil lesgeven, het gaat niet alleen om het onderwerp maar ook dat de creativiteit van de leerling
wordt aangesproken. En dat je bezig bent de toekomstige burgers op te voeden.
Alleen de besten van de besten worden toegelaten. Leraar is daarom nog steeds een functie met
aanzien in Finland. Dat maakt dat leraren enorm gemotiveerd voor de klas staan en ook enorm
vertrouwd worden. In Finland hebben de leerkrachten een heel grote autonomie en worden
eigenlijk weinig gecontroleerd. Men gaat ervan uit dat, als zij een fatsoenlijke opleiding hebben
gekregen dat zij ook weten waarmee ze bezig zijn. Dus die mate van controle en sturing is er veel
minder aanwezig omdat het niet nodig is. Armi staat dit jaar in vijf verschillende klassen. In het
112