Een kosten-baten analyse van wetgeving en zelfregulering - SEO ...

86 Hoofdstuk 7
Vervolg tabel 16
Case Beste
alternatief?
Tentatieve conclusie per case
2. Kinderopvang Zelfregulering In deze case is het verschil tussen de zelfreguleringsvariant en wetgeving
klein, doordat de overheid de certificering zeer sterk heeft geconditioneerd.
Er is een licht netto positief effect van certificering. Certificering
leidt tot mogelijkheid voor een dagverblijf om zich te onderscheiden op de
markt en eenvoudiger/goedkoper geld te lenen, en het is een hulpmiddel
voor ouders om te kiezen. Voor de overheid is met name van belang dat
3. Kabels, buizen
en leidingen
4. Stroomstoringscijfers
Bron: SEO.
de nalevingskosten en eventuele aanpassingskosten wat lager zijn.
Wetgeving Wetgeving komt duidelijk als beter alternatief naar voren in deze case; dit
omdat wordt verondersteld dat wetgeving effectiever is dan de voorgestelde
zelfreguleringsvariant. Er is bij wetgeving dus minder schade, minder
rechtszaken en minder gevoel van onveiligheid. Het nadeel van wetgeving
is ook in deze case de hoge reguleringskosten (zowel de totstandkomingskosten
als de handhavingskosten).
Zelfregulering Verplichte certificering komt als beste alternatief naar voren, met name
(verplichte omdat de effectiviteit vergelijkbaar is met die van wetgeving, maar de
certificering) reguleringskosten (met name nalevingskosten) lager zijn. Vrije certificering
komt slechter uit de bus dan verlichte certificering, vanwege de minder
hoge effectiviteit. Dit effect lijkt alle eventueel aanwezige voordelen met
betrekking tot reguleringskosten teniet te doen.
Op basis van de cases en het generieke kader trekken we nu de conclusies. Deze hebben
betrekking op:
(1) het belang van reguleringskosten,
(2) de afruil tussen effectiviteit en naleving,
(3) de algemene kosten van overheidsbemoeienis,
(4) de eventuele aanpassing van het generieke kader,
(5) de bias richting certificering binnen de overheid,
(6) de kwantificeerbaarheid van de kosten en baten van wetgeving,
(7) de beschikbaarheid van kwantitatieve gegevens t.b.v. de KBA, en
(8) de benutting van de mogelijkheden van zelfregulering in de praktijk.
Conclusie (1): Directe en indirecte effecten zijn eigenlijk te case-specifiek om in een
generieke analyse een doorslaggevende factor te zijn. Reguleringskosten
spelen in nagenoeg alle cases een rol en er is in algemene zin
dus wel iets over te zeggen: in de meeste gevallen zijn de regule-
ringskosten (inclusief administratieve lasten) bij zelfregulering lager
dan bij wetgeving.