Επίπεδα Van Hiele και διδακτικές προσεγγίσεις - University of Athens
Επίπεδα Van Hiele και διδακτικές προσεγγίσεις - University of Athens
Επίπεδα Van Hiele και διδακτικές προσεγγίσεις - University of Athens
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
∆ΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΤΖΙΦΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 102<br />
τηρίου επηρεάζει καταφανώς το επίπεδο van <strong>Hiele</strong> που αντιστοιχεί σε ένα µαθητή<br />
κάτι που φαίνεται από τα διαφορετικά ποσοστά στην κατάταξη των µαθητών µε το<br />
ελαστικό <strong>και</strong> το αυστηρό κριτήριο. Συνεπώς το επίπεδο van <strong>Hiele</strong> δεν είναι τόσο<br />
σταθερό , όσο υποδηλώνεται στη θεωρία. Το ότι είναι εύκολο να καταταχθεί ένας<br />
µαθητής σε κάποιο επίπεδο είναι ένα θετικό στοιχείο για τη θεωρία van <strong>Hiele</strong>. Όµως<br />
το γεγονός ότι ο µαθητής µπορεί να έχει διαφορετικά επίπεδα που εξαρτώνται από<br />
την επιλογή του κριτηρίου που πρέπει να ικανοποιείται, είναι αρνητικό. Το πρώτο<br />
υποδηλώνει ότι ένα τεστ φτιαγµένο µε πιο συνεπή τρόπο προς την θεωρία θα µπορούσε<br />
να ταξινοµήσει ακόµη περισσότερους µαθητές, ενώ το δεύτερο υποδηλώνει<br />
ότι τα επίπεδα είναι απλώς στάνταρ δεξιότητας που χαρακτηρίζονται από αυξανόµενη<br />
δυσκολία. Αν δεχθούµε την υπόθεση, ότι ένας µαθητής θα πρέπει να βρίσκεται σε<br />
ένα <strong>και</strong> µόνο επίπεδο, χρειάζεται προσπάθεια <strong>και</strong> έρευνα για την εύρεση κάποιων<br />
πιθανών τρόπων ώστε να ικανοποιείται. Για παράδειγµα η αύξηση του πλήθους των<br />
θεµάτων σε κάθε επίπεδο θα µείωνε την πιθανότητα της τυχαίας απάντησης <strong>και</strong> της<br />
απάντησης σε ένα µόνο θέµα.<br />
Από την έρευνά µας προέκυψε ότι: το 60,6% των µαθητών δηλαδή 1114 από τους<br />
1838 µαθητές, βρίσκονται στα επίπεδα 1 <strong>και</strong> 2 µε το αυστηρό κριτήριο <strong>και</strong> το 48,6%<br />
δηλαδή 893 µαθητές µε το ελαστικό κριτήριο. Οι Usiskin (1982), Wirszup (1976) <strong>και</strong><br />
H<strong>of</strong>fer (1986) είχαν ισχυριστεί κάτι αντίστοιχο. Συγκεκριµένα: Η πλειονότητα των<br />
µαθητών της δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης βρίσκονται στο πρώτο <strong>και</strong> δεύτερο επίπεδο<br />
van <strong>Hiele</strong>. Usiskin(1982, p.32).<br />
Επιβεβαιώνονται όπως φαίνεται <strong>και</strong> για την Ελλάδα τα συµπεράσµατα των Usiskin<br />
(1982) ,Wirszup(1976) <strong>και</strong> H<strong>of</strong>fer (1986) από τις έρευνες που έκαναν στις Ηνωµένες<br />
πολιτείες της Αµερικής, δηλαδή οι περισσότεροι µαθητές της δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης<br />
βρίσκονται στα επίπεδα 1<strong>και</strong> 2 της θεωρίας <strong>Van</strong> <strong>Hiele</strong>. Εποµένως το συµπέρασµα<br />
αυτό εξηγεί, σύµφωνα πάντα βέβαια µε την θεωρία των van <strong>Hiele</strong>s, γιατί υπάρχουν<br />
προβλήµατα σήµερα στην διδασκαλία της Ευκλείδειας Γεωµετρίας στην<br />
Ελλάδα. Για να γίνει κατανοητή η Ευκλείδεια Γεωµετρία το επίπεδο της γεωµετρικής<br />
σκέψης των µαθητών έπρεπε να ήταν το 4 ο επίπεδο της θεωρίας των van <strong>Hiele</strong>s. Το<br />
γεγονός ότι στην Ελλάδα η γεωµετρία διδάσκεται οργανωµένα επί πολλά χρόνια, ουδόλως<br />
επηρέασε όπως φαίνεται τα αποτελέσµατα, τα οποία εµφανίζονται να είναι τα<br />
ίδια στις χώρες στις οποίες έχουν γίνει αντίστοιχες έρευνες <strong>και</strong> η διδασκαλία της γεωµετρίας<br />
ήταν προαιρετική. Σε αυτή την περίπτωση προτείνουµε ποιοτική έρευνα µε<br />
συνεντεύξεις <strong>και</strong> µε ερευνητικό ερώτηµα «Γιατί πολλοί µαθητές δε µαθαίνουν ούτε
Change language