Επίπεδα Van Hiele και διδακτικές προσεγγίσεις - University of Athens
Επίπεδα Van Hiele και διδακτικές προσεγγίσεις - University of Athens
Επίπεδα Van Hiele και διδακτικές προσεγγίσεις - University of Athens
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
∆ΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΤΖΙΦΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 31<br />
δράση <strong>και</strong> στους αισθητικοκινητικούς µηχανισµούς που είναι βαθύτεροι από τη<br />
γλωσσολογία "(Piaget 1967, σελ. 98).<br />
Οι απόψεις των <strong>Van</strong> <strong>Hiele</strong>'s σχετικά µε το ρόλο της γλώσσας έχουν διάφορες<br />
<strong>διδακτικές</strong> επιπτώσεις, µερικές από τις οποίες εµφανίζονται να είναι σε διαφωνία<br />
µε τη θεωρία του Piaget. Αυτές οι επιπτώσεις προέρχονται από τον τρόπο µε<br />
τον οποίο ο <strong>Van</strong> <strong>Hiele</strong> παραπέµπει "τα επίπεδα σκέψης του" στα στάδια<br />
"ανάπτυξης" του Piaget.<br />
Σύµφωνα µε τον van <strong>Hiele</strong>:<br />
" Όλα τα στάδια του Piaget ανήκουν σε µια περίοδο, που οδηγεί από ένα επίπεδο<br />
σκέψης στον αµέσως επόµενο. Ο Piaget, ακριβώς επειδή δεν γνώριζε την<br />
ύπαρξη περισσότερων από δύο επιπέδων σκέψης, κατέληξε µερικές φορές σε<br />
λανθασµένα συµπεράσµατα" (van <strong>Hiele</strong> 1986, σελ. 100).<br />
Κατ' αρχάς, η παραποµπή του van <strong>Hiele</strong> προτείνει ένα σχέδιο όπου η γλώσσα<br />
θα βοηθήσει µια κίνηση των παιδιών από το στάδιο των συγκεκριµένων λειτουργιών<br />
του Piaget στις επίσηµες διαδικασίες. Αυτό το σχέδιο (οι πέντε φάσεις<br />
εκµάθησης) µπορεί να χρησιµοποιηθεί για να καθοδηγήσει τους καθηγητές για<br />
να σχεδιάσουν τα υλικά του προγράµµατος σπουδών. ∆εύτερον, ο van <strong>Hiele</strong> υπονοεί<br />
ότι ένα παιδί µπορεί να κινηθεί πέρα από το επίπεδο επίσηµων λειτουργιών.<br />
Οι φάσεις εκµάθησης µπορούν να επαναληφθούν στο δεύτερο, τρίτο ή στο<br />
τέταρτο επίπεδο. Κατά συνέπεια, ο van <strong>Hiele</strong> ισχυρίζεται ότι τα παιδιά µπορούν<br />
να φθάσουν σε ένα πιο υψηλό επίπεδο γνωστικής ανάπτυξης από ότι ο Piaget<br />
είχε φανταστεί.<br />
• Για τον van <strong>Hiele</strong>, η λογική αρχίζει ως σχέση µεταξύ των υποθέσεων , για παράδειγµα,<br />
για τις γεωµετρικές ιδιότητες. Για τον Piaget, η λογική αρχίζει µε την<br />
αίσθηση που συνδέεται αναγκαστικά µε τη διατήρηση ορισµένων ποσοτήτων<br />
(µάζα, αποστάσεις, ευθείες γραµµές, κ.λπ.). Για τον van <strong>Hiele</strong>, ένα παιδί δεν θα<br />
δει την αξία της έννοιας της αφαίρεσης έως ότου πρώτα να θεωρήσει τα σχή-<br />
µατα ως ολότητες <strong>και</strong> για να αναλύσει τις ιδιότητες των σχηµάτων, "αυτό είναι<br />
αδύνατον γιατί η αφαίρεση γίνεται κατανοητή από τους µαθητές προτού να ερευνήσουν<br />
µια τέτοια σειρά των ιδιοτήτων, <strong>και</strong> αυτό είναι µόνο δυνατό µετά<br />
από την επίτευξη του δεύτερου επιπέδου σκέψης" (van <strong>Hiele</strong> 1986, σελ. 64).<br />
Μετά µέχρι να φθάσει στο δεύτερο επίπεδο, η αίσθηση "της λογικής" του παιδιού<br />
αναπτύσσεται ταυτόχρονα µε την κατανόηση ενός "συστήµατος σχέσεων".<br />
Μαθαίνει, παραδείγµατος χάριν, ότι µια λέξη όπως "το τρίγωνο" µπορεί να α-