pedalangan jilid 2

355
kersa kawengku dening priya, angka kapindhone
bendaraku isih seneng ndherek kang
rama lan ibu sasat ora kena ginggang sarambut.
Mula aturna marang bendaramu kang lagi
mesanggrah, aturana kondur marang Negara
Sunggela Manik.
100. Bramangkara : Dadi cethane lamaran iki ora ketrima.
101. Mangkupraja : Ora ketrima..??
102. Bramangkara : We......lha dalah. Panakawan !! lamarane bendaramu
cetha ditolak.
103. Mujeni : Nuwun sewu ndara, menawi kepareng kula sumela
atur.
104. Bramangkara : Matur apa..??
105. Mujeni : Tiyang nglamar niku sami kaliyan tiyang njaluk,
nun….
106. Bramangkara : Heh…..
107. Mujeni : Tiyang nglamar iku sami kaliyan tiyang njaluk.
108. Bramangkara : Wong nglamar padha karo wong njaluk. Tegese.....
109. Mujeni : Tiyaang nyuwun utawi tiyang njaluk punika yen
diparingi nggih sae, dipun tolak mboten napanapa
lak ngoten-a nun… lha reh dene niki dipun
tolak, mangga nun….bendara kula Prabu
Jalawalikrama mangga dipun aturi kondur kemawon.
Wong gak gelem niku mboten kenging
dipun peksa, wong mboten tresna kok, nek dipeksa…..
dadia bojo nggih mboten enten rukun-rukune.
Gegeeeran mawon, ngoteen…
110. Bramangkara : Nanging bendaramu wis percaya karo patih
Bramangkara. Bisa ora bisa Sumaliwati kudu
boyong marang Sunggela Manik.
111. Mujeni : Lha… yen meksa dipun tolak..?
112. Bramangkara : Piiira jembare Negara Purwacarita, sepira kekuwatane
para wadya balane. Ora kathik
nganggo kesuwen bakal silem kabrastha Negara
Purwacarita.
113. Mujeni : Lha… wadya balane eenten niku.
114. Bramangkara : Kadar piira, iki Patih Mangkupraja iki, oh….Tak
anggep ora ana sak pethite kuku ireng kadigdayane
karo Patih Bramangkara. Rika lak eruh
dhewe, aku lak digdaaaya-a.
115. Mundhu : Jar-na ae cak, wis jarna dipenggak-a gak gelem,
wong kono wong pengkuh kok, wong ngono
iku dijak ngidul meksa menggok ngalor.
116. Mujeni : Iya…
117. Mundhu : Wis jar-na ae.