pedalangan jilid 2

344
kang gedhe. Ing ngarep wis dak kandhakna
Negara Purwacarita iku negara cilik, aja-aja
anggone tinolak dening bendaramu Sumaliwati
ora bisa nampa banjur ngetapna para wadyabalane,
bendaramu Ayu Sumaliwati banjur rinoyok
rosa rinebut wani, sarana nggepuk negara,
ngrusak pranatan ing Negara Purwacarita,
sepira jembare Negara Purwacarita, sepira
kasantosane wadyabalaku, ora wurunga Negara
Purwacarita bakal dadi opak-opak segara
getih, sarah mayit. Yayi patih, ya iki kang ndadekake
sungkawaning penggalihingsun. Mula
wiwit mau ingsun ora kersa paring dhawuh
marang jeneng sira.
34. Mangkupraja : Inggih.
35. Sumalidewa : Se.. jajal menawa sira bisa atur wawasan marang
panjenenganingsun dak rasakne.
36. Mangkupraja : Sinuwun, yen mboten mangertos dipun paringi
pangertosan punika sampun limrah. Ning sak
wangsulipun. Tiyang mboten purun punika
mboten kenging dipun peksa sinuwun, yen dipun
peksa sinuwun, kados pundi mangke keng
putra Sumaliwati, mboten wandeya badhe kebak
rasa prihatin nadyanta dipun garwa nalendra
gung binathara kados Prabu Jalawalikrama,
kasiksa ing batos sinuwun, tiyang mboten
tresna.
37. Sumalidewa : Nah, awit saka iku yayi patih, iku kang dak kuwatirna.
Mula kanggo tata-tata, ora njagani
elek, nanging kudu siyaga manawa sawayahwayah
ana ora trimane nalendra saka Sunggelamanik,
wadya ing Purwacarita wis siyaga sak
durunge, wis tata-tata sak durunge, ana apaapane
ora nganti nguciwani.
38. Mangkupraja : Mekaten sinuwun.
39. Sumalidewa : Ya…
40. Mangkupraja : Inggih mangestokaken dhawuh, yen ta punika
ingkang dipun dhawuhaken sinuwun, ingkang
abdi Patih Mangkupraja badhe nindakaken
kanthi suka rila legawa. Kula mboten badhe trimah
yen ta Negari Purwacarita dipun jarah rayah
dening nalendra saking manca negari, napa
malih badhe kajongkeng wibawa panjenengan
ndalem gusti kula Prabu Sumalidewa,
badhe kula rencangi pecahe dhadha wutahe
ludira kang wekasan.