მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

გადაავლებს ხოლმე თვალს."რა ჭირად უნდოდა ეს ზონდირება რომ მოიგონა! მან ხომ რომელიღაცცხოველი შეაწუხა თავის ბუნაგში და თუ თავს დაგვესხა!..."იარაღს გადავხედე და დავრწმუნდი, რომ კარგად არის შენახული. ბიძაჩემმათვალი გააყოლა და მოწონების ნიშნად თავი დამიქნია.წყლის ზედაპირის აღელვება უკვე მოწმობს, რომ შიდა ფენებშიაც სიწყნარე არარის. ხიფათი ახლოა. საჭიროა სიფხიზლე.ს ა მ შ ა ბ ა თ ი, 18 ა გ ვ ი ს ტ ო. - დადგა საღამო, ან, უკეთ, ის წამი, როდესაცძილი ქუთუთოებს ამძიმებს, რადგან ამ ოკეანეში ხომ ღამე არ არის. ულმობელისინათლე თვალებს ღლის, თითქოს ვმოგზაურობდეთ არქტიკის მზის ქვეშ. ჰანსისაჭესთანაა. ვიდრე იგი მორიგეობს, მე ვიძინებ.ორი საათი მეძინა. ტივის ძლიერად რყევამ გამომაღვიძა. საშინელმა ძალამ ტივიასწია. ტალღებს ააცილა და ოცი ტუაზის მანძილზე გადაისროლა.- რაშია საქმე? - წამოიძახა ბიძაჩემმა. - ხმელეთზე ხომ არ შეგვაგდო?ჰანსი თითით უჩვენებს ორასი ტუაზის მანძილზე მოშავო მასას, ეს მასა ხანამოტივტივდება, ხან წყალქვეშ ეშვება. შევხედე და დავიძახე:- ეს უშველებელი ზღვის ღორია!- დიახ, - მომიგო ბიძაჩემმა, - და აი, კიდევ უჩვეულო ზომის ზღვის ხვლიკი.- იქით, უფრო მოშორებით კი ვეება ნიანგი! დახედეთ მის ფართე ყბას დაკბილებს... დახედეთ, უკვე იმალება!- ვეშაპი! ვეშაპი! - იძახის პროფესორი. - მე ვხედავ მის ვეება ფარფლებს!დახედეთ, როგორ ანთხევს სასულეთი ჰაერსა და წყალს!მართლაც, სითხის ორი შადრევანი საკმაოდ მაღლა ამოიფრქვა. ჩვენგაკვირვებული ვართ, თავზარი დაგვცა ზღვის ამ ურჩხულთა ჯოგის დანახვამ. მათმაარაჩვეულებრივმა სიდიდემ დაგვაფრთხო, რადგან ყველაზე პატარასაც კი შეეძლოკბილებით დაემსხვრია ჩვენი ტივი. ამ სახიფათო მეზობლობას რომ გავქცეოდითჰანსმა განიზრახა ქარის მიმართულებით დაეყენებინა საჭე. მაგრამ მეორემიმართულებით არანაკლებ საშიში მტრები დაინახა: ორმოცი ფუტის სიგანის კუ დაოცდაათი ფუტის სიგრძის გველი, რომელსაც უშველებელი თავი ტალღებიდანამოეწია.გაქცევა შეუძლებელი იყო. ქვეწარმავლები გვიახლოვდებოდნენ. ისინი ტივისირგვლივ ჩქარი მატარებელივით ტრიალებდნენ. კარაბინს ხელი დავავლე, მაგრამ რაზიანს მოუტანდა ტყვია მათ ჯავშანს?შიშისაგან დავმუნჯდით. აი, ისინი გვიახლოვდებიან! ერთის მხრივ ნიანგი,მეორე მხრიდან გველი. ზღვის ურჩხულები გაქრნენ. გასროლას ვაპირებდი. ჰანსმამანიშნა შევჩერებულიყვი, ორმა ურჩხულმა ტივისაგნ ორმოცდაათი ტუაზისმოშორებით ჩაიარა, ერთიმეორეს ეცნენ და, გაშმაგებულები, ჩვენ ვეღარგვხედავდნენ.ტივიდან ასი ტუაზის დაშორებით დაიწყო ორთაბრძოლა. ჩვენ გარკვევითვხედავდით, როგორ ჩაეჭიდა ერთმანეთს ორი ურჩხული.მაგრამ მე მომეჩვენა, რომ ახლა სხვა ცხოველებიც უახლოვდებიან, ბრძოლაშიჩასაბმელად ზღვის ღორი, ვეშაპი, ხვლიკი, კუ რიგრიგობით ჩნდებიან წყლიდან.ისლანდიელს ვანიშნებ, მაგრამ ჰანსი უარის ნიშნად თავს იქნევს.- Tva , - ამბობს იგი.- რაო! ორი? იგი ამტკიცებს, რომ მხოლოდ ორი ცხოველია.