გავრცელებულ ორი ათას ენასა და ოთხიათას დიალექტზე თავისუფლად ვერლაპრაკობდა, მაგრამ მათი საკმაოდ მნიშვნელოვანი ნაწილი მაინც იცოდ.ეს დაბრკოლება ახლა მის ფიცხ ხასიათს აფორიაქებდა და უკვე მოველოდი, რომამას აფეთქება მოჰყვებოდა, მაგრამ ამ დროს ბუხრის პატარა საათმა ორი დარეკა.იმავე წუთს მართამ კაბინეტის კარი შემოაღო და თქვა:- წვნიანი მოგართვათ.- ჯანდაბას წვნიანი, - წამოიძახა ბიძაჩემმა, მზარეულიცა და მჭამელიც წყალსწუღია!მართა გაიქცა. მეც კვალდაკვალ მივყევი და არ ვიცი, როგორ აღმოვჩნდისასადილო ოთახში, მაგიდასთან, ჩემს ჩვეულებრივ ადგილზე.რამდენიმე წამს ველოდი. პროფესორი არ გამოჩნდა. რამდენადაც ვიცოდი, იგიპრიველად ღალატობდა სადილის ცერემონიალს. თანაც როგორი სადილისას!ოხრახუშის წვნიანი და დესერტად შაქარმოყრილი კრევეტები. ყოველივე ამასმოზელის საამო ღვინოს ვაყოლებდი. აი, რად დაუჯდა ბიძაჩემს რაღაც ძველისძველიფარატინა ქაღალდი. ღმერთმანი, როგორც ერთგულმა ძმისწულმა ვალდებულდჩავთვალე თავი, მის მაგივრად დავნაყრებულიყავი, და კეთილსინდისიერადშევასრულე ეს ვალი.- რას მოვესწარი! - აწუწუნდა მართა. - ბ-ნი ლიდენბროკი არ სადილობს!- დაუჯერებელია!- რაღაც სახიფათო ამბის მომასწავებელია! - განაგრძო მოხუცმა ქალმა და თავიგაიქნია.ჩემი აზრით, მისი აქ არყოფნა სახიფათო არ იყო, ბიძაჩემი, უბრალოდ,აყალმაყალს ატეხდა, სადილად რომ ნარჩენები დაუხვდებოდა.ის იყო უკანასკნელი კრევეტი უნდა შემესანსლა, რომ მძვინვარე ხმამ მომწყვიტადესერტის სიტკბოებას. სასადილო ოთახიდან ერთი ნახტომით კაბინეტშიაღმოვჩნდი.მესამე თავი- ნამდვილი რუნულია, - მითხრა პროფესორმა და შუბლი შეიკრა, აქ რაღაცსაიდუმლოა, მე მას აღმოვაჩენ, ან არა და... მკვეთრი ჟესტით დაასრულა თავისი აზრილიდენბროკმა.- აქ დამიჯექი, - განაგრძო მან და მუშტით მაგიდისაკენ მიმანიშნა. - დაწერე.იმავე წამს მზად ვიყავი.- ახლა მე გიკარნახებ ჩვენი ანბანის ასოებს, ამ ისლანდიურ ნიშნებს რომშეესაბამებს. ვნახოთ რას მივიღებთ, მაგრამ, წმინდა მიქაელს გაფიცებ! ფრთხილად,არ შეცდე!კარნახი დაიწყო. რაც შემეძლო ვცდილობდი. ბიძაჩემი მიყოლებით ასოს ასოზემკარნახობდა, სიტყვა სიტყვას მოჰყვა, მაგრამ აბდაუბდა გამოვიდა:m. rnlls esreuel seecadesgtssmf unteief nidrkekt, samn atrateS Saodrrnemtnael nuaect rrilSaAtvaar nscrc ieaabzccdrmi eeutul frantudt, iac oseibo Kediil
როდესაც ეს სამუშაო დავასრულე, ბიძაჩემმა მკვირცხლად დასტაცა ხელინაწერს და დიდხანს ყურადღებით ათვალიერებდა.- რას ნიშნავს ეს? - იმეორებდა იგი.მართალი გითხრათ, ვერაფერს ვუპასუხებდი, თუმცა პროფესორი ლიდენბროკიარც არაფერს მეკითხებოდა და თავისთვის განაგრძობდა:- კრიპტოგრამას რომ ვუწოდებთ, - ნამდვილად ისაა, აქ განზრახ აღრეულიასოების აზრს ნიღბავენ, მაგრამ თუ მათ სათანადოდ განვალაგებდით, გასაგებწინადადებას მივიღებთ. მასში, შესაძლოა, აზრის ახსნაა ან მითითება რომელიმედიდი აღმოჩენისა!ჩემთვის რომ ეკითხათ, აქ სრულიად არაფერი არ იმალებოდა, მაგრამ ამ ჩემსაზრს ფრთხილად ჩემთვის ვინახავდი.ამასობაში პროფესორმა წიგნი და პერგამენტი ერთმანეთს შეადარა.- ეს ორი ხელნაწერი ერთი ხელით არის დაწერილი, - თქვა მან. - კრიპტოგრამაწიგნზე უფრო გვიანდელია. ამის უეწველ საბუთს შემდეგში ვხედავ - პირელი ასოარის ორმაგი M, რომელსაც ამაოდ თუ დავუწყებდით ძებნას ტურლესონის წიგნში,ვინაიდან ეს ასო ირლანდიურ ანბანს მხოლოდ მეთოთხმეტე საუკუნეში დაუმატეს.ისე რომ, ხელნაწერსა და დოკუმენტს ერთმანეთისაგან სულ ცოტა ორასი წელი მაინცაშორებს.უნდა ვაღიარო, რომ ეს განმარტება საკმაოდ ლოგიკურდ ჩავთვალე.- ეს კი იმას მაფიქრებინებს, - განაგრძო ბიძაჩემმა, - რომ ეს საიდუმლო ასოები ამწიგნის ერთ-ერთმა პატრონმა დაწერა. მაგრამ, ვინ იყო ეს მფლობელი? ამხელნაწერის რომელიმე ფურცელზე ხომ არ მიუწერია მას თავისი სახელი?ბიძაჩემმა სათვალე აიწია, აიღო მძლავრი გამადიდებელი შუშა და დაკვირვებითგაავლოთ თვალი წიგნის პირველ გვერდებს. მეორე გვერდს უკანა მხარეს მან რაღაცშენიშნა, ერთი დანახვით მელნის ლაქას რომ ჰგავდა. მაგრამ, თუ დააკვირდებოდი,შეიძლებოდა ნახევრად წაშლილი რამდენიმე ასო გაგერჩია. ბიძაჩემი მიხვდა, რომსწორედ ეს იყო ყველაზე სინტერესო ადგილი; დაჟინებით ჩააშტერდა ლაქასა და,ბოლოს და ბოლოს ამოიცნო რუნული დამწრელობა. მან ადვილად ამოიკითხა:- არნე საკნუსემ! - წამოიძახა მან გამარჯვებული ხმით, - ეს ხომ სახელია, თანაცისლანდიური სახელი, მეთექვსმეტე საუკუნიც მეცნიერის, ცნობილი ალქიმიკოსისსახელი!ცოტა არ იყოს აღტაცებით შევხვდი ბიძაჩემს.- ალქიმიკოსები, - განგრძო მან, - ავიცენა, ბეკონი, ლიული. პარაცელსი თავისიდროის ჭეშმარიტი და ერთადერთი მეცნიერები იყვნენ. მათ ისეთი აღმოჩენებიჰქონდათ, რომლებიც მხოლოდ გაკვირვებას იწყვევენ. ჰოდა, რატომ არ შეეძლოსაკუნსემს ამ გაუგებარი კრიპტოგრამის მეშვეობით დაემალა რაღაც საოცარიაღმოჩენა? ასე უნდა იყოს. ნამდვილად ასეა.ამ ჰიპოთეზამ ცეცხლი წაუკიდა პროფესორის წარმოდგენას.- უთუოდ, - გავბედე მე, - მაგრამ რა მიზეზი უნდა ჰქონოდა ამ მეცნიერს, რომგადაემალა ეს სასწაულებრივი აღმოჩენა?- რატომ? რისთვის? აბა რა ვიცი? განა, გალილეი ასევე არ მოიქცა სატურნისმიმართ? ბოლოს გამოჩნდება, როდესაც მივაგნებ ამ დოკუმენტის საიდუმლოებას,მანამ კი, სანამ არ გამოვიცნობ, არცა ვჭამ და არც დავიძინებ."ესეც საქმე!" - გავიფიქრე ჩემთვის.
- Page 1 and 2: ჟიულ ვერნიტო
- Page 3 and 4: გარეთ სივრცე
- Page 5 and 6: ცნების ხაზგა
- Page 7 and 8: სიკვდილისაგ
- Page 9 and 10: ამტკიცებს, რო
- Page 11 and 12: ფრთებს მისი შ
- Page 13 and 14: პირველი თავი
- Page 15 and 16: იმასაც თუ დავ
- Page 17: - დიახ. მიპასუ
- Page 21 and 22: სრულიად არ ამ
- Page 23 and 24: იმის აღიარებ
- Page 25 and 26: მეხუთე თავის
- Page 27 and 28: ის იყო შესაფე
- Page 29 and 30: - სწორედ ამაშ
- Page 31 and 32: - მეცნიერების
- Page 33 and 34: - დიახ, - დავეთ
- Page 35 and 36: "ჩემო ძვირფას
- Page 37 and 38: ჩემს ხვედრს თ
- Page 39 and 40: ღირსეულმა კა
- Page 41 and 42: - საუცხოო სამ
- Page 43 and 44: მეცნიერი მხო
- Page 45 and 46: ისლანდიელებ
- Page 47 and 48: - ა! - თქვა ბიძა
- Page 49 and 50: უფრო ადვილად
- Page 51 and 52: მეორე დღეს, თ
- Page 53 and 54: მიწისქვეშა მ
- Page 55 and 56: ოჯახის საწოლ
- Page 57 and 58: 19 ივნისს, დაახ
- Page 59 and 60: ბიძაჩემმა მა
- Page 61 and 62: ჰაერიც კი არ
- Page 63 and 64: ზოგან ფერდობ
- Page 65 and 66: ვფიქრობდი, სა
- Page 67 and 68: ღრუბლიანი ამ
- Page 69 and 70:
ხელაღებით და
- Page 71 and 72:
- კი მაგრამ, გა
- Page 73 and 74:
- რა თქმა უნდა,
- Page 75 and 76:
რომ იგი დედამ
- Page 77 and 78:
მხარის რომელ
- Page 79 and 80:
ლავისა და ფიქ
- Page 81 and 82:
- არა, აქსელ, ა
- Page 83 and 84:
საღამოს რვა ს
- Page 85 and 86:
ყურადღებით უ
- Page 87 and 88:
რწმენით აღსა
- Page 89 and 90:
მაინც სიამოვ
- Page 91 and 92:
- საკმაოდ დიდ
- Page 93 and 94:
დიდხანს მოვუ
- Page 95 and 96:
საზარლად დავ
- Page 97 and 98:
საპასუხოდ. თქ
- Page 99 and 100:
- დიახ, - ვუპას
- Page 101 and 102:
ოცდამეათე თა
- Page 103 and 104:
მოგაგონებდა
- Page 105 and 106:
ბიძაჩემს ამა
- Page 107 and 108:
ადვილი სავარ
- Page 109 and 110:
ათასი ფუტისა
- Page 111 and 112:
სირაქლემაზე
- Page 113 and 114:
ბიძაჩემი ხში
- Page 115 and 116:
- მართალიცაა, -
- Page 117 and 118:
- მაშინ უფრო დ
- Page 119 and 120:
ამინდი, თუ შე
- Page 121 and 122:
საით მივქრივ
- Page 123 and 124:
- არა, მაგრამ ა
- Page 125 and 126:
- არა, ქარი თით
- Page 127 and 128:
აზრით, წყლის
- Page 129 and 130:
ნიადაგში. აქვ
- Page 131 and 132:
არავის ეღიმე
- Page 133 and 134:
- არც ერთ ადამ
- Page 135 and 136:
- აქსელ, - განა
- Page 137 and 138:
დაგვეწვა", რა
- Page 139 and 140:
- მიდი, ჩემო ბი
- Page 141 and 142:
საკმაო ხანმა
- Page 143 and 144:
- უკანასკნელ
- Page 145 and 146:
- ჩემო ბიჭუნა,
- Page 147 and 148:
ასეც მოხდა. ზ
- Page 149 and 150:
- დიახ! კომპას
- Page 151 and 152:
ადვილი წარმო
- Page 153 and 154:
ბ ო ლ ო ს ი ტ ყ ვ