მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

თუმცა კარგა ხანია უნდა შევგუებოდი ბიძაჩემის ტემპერამეტს, მაგრამ ესადამიანი მაინც მაოცებდა.- ახლ კი, - გვითხრა პროფესორმა, - სასმელად წვიმის დროს გრანიტისღრმულებში დაგროვილი წყალი მოვიმარაგოთ. ამრიგად, წყურვილისა არ უნდაშეგვეშინდეს. რაც შეეხება ტივს, ჰანსს ვურჩევ, საგულდაგულოდ შეაკეთოს, თუმცა,ვგონებ აღარც უნდა დაგვჭირდეს.- როგორ? - წამოვიძახე გაკვირვებულმა.- ვფიქრობ, ჩვენ იმ გზით აღარ გავალთ, რომლითაც შემოვედით.ცოტა არ იყოს უნდობლად შევხედე პროფესორს. გუნებაში გავიფიქრე, ხომ არგაგიჟდა-მეთქი. თუმცა "მას ასე კარგად არასოდეს ულაპარაკია".- წავიდეთ, ვისაუზმოთ, - განაგრძო მან.პროფესორმა გასაკეთებელი დაავალა მონადირეს, შემდეგ კი გავემართეთშემაღლებული კონცხისაკენ, სადაც საუცხოო სუფრა გველოდა: აქ იყო აპოხტი,ორცხობილა და ჩაი. უნდა გამოვტყდე, ეს ერთ-ერთი საუკეთესო პურმარილი იყო,რაც ჩემს სიცოცხლეში მიგემია. შიმშილი, სუფთა ჰაერი, აღელვების შემდეგჩამოვარდნილი სიმშვიდე, ყოველივე ეს მადას მიხსნიდა.საუზმის დროს ბიძაჩემს ვკითხე, სად ვიყავით ამჟამად, თან დავძინე:- ამის განსაზღვრა ძნელი უნდა იყოს.- ზუსტად შეუძლებელია, რადგან ქარიშხალმა შემიშალა ხელი და ვერმოვახერხე ტივის მოძრაობის სიჩქარისა და მიმართულების ჩანიშვნა. მაგრამდაახლოებით მაინც შეგვიძლია ჩვენი ადგილმდებარეობის განსაზღვრა.- მართლაც, უკანასკნელად გეიზერის პატარა კუნძულზე განვსაზღვრეთ ჩვენიადგილმდებარეობა.- აქსელის კუნძულზე, ჩემო ბიჭო. ნუ ამბობ უარს, იმ პატივზე, რომელიც გერგო,როდესაც დედამიწის ცენტრში აღმოჩენილ პირველ კუნძულს შენი სახელიდავანათლეთ.- ასე იყოს! აქსელის პატარა კუნძულზე დაახლოებით ორასსამოცდაათი ლიეგავიარეთ ზღვით და ისლანდიიდან ექვსასზე მეტი ლიეთი ვიყავით დაშორებული.- კეთილი! მაშ ამ წერტილიდან დავიწყოთ და ვიანგარიშოთ ქარიშხლის ოთხიდღე, როდესაც ჩვენი სიჩქარე დღე-ღამეში ოთხმოც ლიეზე ნაკლები არ უნდაყოფილიყო.- მეც ასე ვფიქრობ. ასე რომ კიდევ სამასი ლიე უნდა მივუმატოთ.- ამრიგად, ლიდენბროკის ზღვის ერთი ნაპირიდან მეორემდე დაახლოებითექვსასი ლიე არის! ასე რომ, აქსელ, სიდიდით იგი ხმელთაშუა ზღვის ტოლია.- ასეა, თუ სიგანეზე გადავკვეთეთ!- რაც სავსებით შესაძლოა!- და თანაც საინტერესო ისაა, რომ - თუ ჩვენი ვარუდი სწორია, ხმელთაშუა ზღვაახლა სწორედ ჩვენს თავზეა, - დავურთე მე.- ნამდვილად ასეა!- ნამდვილად, რადგან ჩვენ რეიკიავიკიდან ცხრაასი ლიეს დაშორებითვიმყოფებით.- კარგა მანძილი გაგვივლია, მაგრამ იმის მტკიცება, რომ ჩვენ ხმელთაშუა ზღვისქვეშა ვართ და არა თურქეთისა ან ატლანტის ოკეანის ქვეშ, მხოლოდ მაშინ შეიძლება,თუკი ადრე აღებულ მიმართულებას არ ავცდენილვართ.