მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

მეორე დღეს, თხუთმეტში, მოსამზადებელი სამუშაოები დავამთავრეთ.მასპინძლებმა ჰენდერსონის რუკაზე გაცილებით უფრო სრულყოფილი ისლანდიისრუკა გადასცა პროფესორს, რითაც დიდად ასიამოვნა. ეს იყო ბ-ნ ოლაფ ნიკოლაოლსენას რუკა. 1.480 000 მასშტაბისა, რომელიც ისლანდიის ლიტერატურულმასაზოგადოებამ გამაოქვეყნა ბ-ნ შველ ფრიზაკის გეოდეზიური ნაშრომებისა და ბ-ნიბიორან გულაუგსონის ტოპოგრაფიული გადაღების მიხედვით. მინერალოგიისათვისეს რუკა ძვირფას დოკუმენტს წარმოადგენდა.ბოლოს საღამომ ჩაიარა მეგობრულ საუბარში ბ-ნ ფრიდრიკსონთან, რომლისმიმართ ნამდვილად სიმპათიას ვგრძნობდი; ამ საუბრის შემდეგ საკმაოდმოუსვენრად მეძინა.დილის ხუთ საათზე ჩემს ფანჯრებთან ოთხი ცხენის თქარათქური და ჭიხვინიგაისმა. გამომეღვიძა, სწრაფად ჩავიცვი და ქუჩაში გავედი. მდუმარე ჰანსიაუჩქარებლად, მაგრამ იშვიათი სიმარჯვით ტვირთავდა ცხენებს. ბიძაჩემი მეტსხმაურობდ, ვიდრე საქმეს აკეთებდა და გამყოლი ნაკლებად აქცევდა ყურადღებას მისრჩევა-დარიგებას.ექვს საათზე სამზადისი დამთავრდა. ბ-ნმა ფრიდრიკსონმა ხელი ჩამოგვართვა.ბიძაჩემმა ისლანდიურად გულითადი მადლობა გადაუხადასტუმართმოყვარეობისათვის. მე - კი, რამდენადაც შემეძლო გამართულილათინურით გამოვემშვიდობე; შემდეგ ცხენებზე შევსხედით, და ბ-ნმაფრიდრიკსონმა, უკანასკნელ გამოსამშვიდობებელ სიტყვასთან ერთად, მომმართალექსით, რომელიც ვირგილიუსმა თითქოს საგანგებოდ ჩვენთვის, გამგზავრების წინჩაფიქრებული მგზავრებისათვის შეთხზა: "Et quacumque viam dederit fortuna sequamur!"მეთორმეტე თავიღრუბლიანი, მაგრამ მყარი ამინდი იდგა. არც დამქანცავი სიცხე, არც წვიმა, არგვაშინებდა. სწორედ სატურისტო დარი გახლდათ.უცნობ მხრეში ცხენით მგზავრობის სიამოვნებამ კარგ გუნებაზე დამაყენა.ლაღად ამოვისუნთქე, შვება ვიგრძენი. ამ მოგზაურობაში მონაწილეობას თანდათანშევეგუე."ბოლოს და ბოლოს, - ვეუბნებოდი ჩემს თავს, - ისეთი რა მელის? საინტერესომხარეში მოგზაურობა, საქვეყნოდ ცნობილ მთაზე ასვლა, ყველაზე უარეს შემთხვეაში- იქნებ ჩამქრალს კრატერში ჩასვლაც მომიხდეს! ცხადია, რომ საკნუსემს სხვაარაფერი გაუკეთებია. დედამიწის ცენტრამდე, ცხადია, არავითარი ხვრელი არმიდის. უაზრობაა, სისულელეა და ნაღდად მოჭორილი ამბავი; ყოველივე ამაზეფიქრიც კი ზედმეტია! ახლა ისღა დამრჩენია, ექსპედიციის დადებითი მხარეებითვისიამოვნო.ამ ფიქრებში რეიკიავიკს გავცილდით კიდეც. წინ, სწრაფი, თანაბარი,გამოზომილი ნაბიჯით ჰანსი მიგვიძღოდა. მას ბარგით დატვირთული ორი ცხენიმიყვებოდა, ისე რომ მათ არც გეზის მიცემა და არც შოლტის შემოკვრასჭირდებოდათ. უკან მე და ბიძაჩემი პატარა,მ მაგრამ ღონიერ ცხენებზეამხედრებულები, არც ისე ურიგოდ გამოვიყურებოდით.ისლანდია ევროპის ერთ-ერთი დიდი კუნძულია. მისი ზედაპირი ათას ოთხასიკვადრატული მილია, მაგრამ მოსახლეობა მხოლოდ სამოც ათას მცხოვრებს შეადგენს.