მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

გეოგრაფებმ იგი ოთხ რაიონად დაყვეს; და ჩვენ თითქმის ირიბად უნდაგადაგვეკვეთა ის მხარე, რომელსაც "სამხრეთ-დასავლეთის ქარები" ჰქვია: "Sud-vestrFjordungr "რეიკიავიკს გავცდით თუ არა, ჰანსი ზღვის ნაპირს გაჰყვა. გადავიარეთგაყვითლებული მწირი საძოვრები, გაჭირვებით რომ ასწრებენ ამწვანებას; ყვითელიფერი ჭარბობდა, აღმოსავლეთით ჰორიზონტზე ნისშლი ჩანდა ტრაქიტურიბორცვები; დროდადრო შორეულ მწვერლთა კალთებზე აკიაფდებოდნენ ხოლმეთოვლის ლაქები. ზოგიერთი პიკი მაღლა ცაში აჭრილი რუხ ღრუბლებშიიმალებოდა, კვეთდა მრუმე ღრუბლების ფენას და კვლავ ჩნდებოდა მათ ზევით,როგორც ცაში ამოტივტივებული რიფი.ხშირად ამ შიშველ, გაპარტახეულ კლდეთა წყება ზღვისკენ მიიჭრებოდა დამეტად შეავიწროებდა ხოლმე საძოვრების ზოლს, თუმცა, გასასვლელად საკმარისიადგილი მაინც რჩებოდ. თანაც ჩვენი ცხენები ინსტინქტურად არჩევდნენ გზას ისე,რომ ნაბიჯსაც არასოდეს უკლებდნენ. ბიძაჩემს იმის საშუალებაც კი არ მიეცა, რომცხენი წაექეზებინა, შეეძახნა მისთვის, ან მათრახი ეხმარა და ამით მოუთმენლობაგამოემჟღავნებინა. ღიმილს ვერ ვიკავებდი, როდესაც ვხედავდი პატარა ცხენზეამხედრებულ ახმახ ბიძაჩემს, გრძელ ფეხებს რომ თითქოს მიწაზე მიათრევდა. იგიექვსფეხა კენტავრსა ჰგავდა.- რა პირუტყვია, სათნო ცხოველი! - ამბობდა იგი. - ხედავ აქსელ, რომ ჭკუითისლანდიელ ცხენს არცერთი ცხენი ჯობია. მას ვერაფერი შეაჩერებს; ვერც თოვლი,ვერც ქარბუქი, ვერც კლდე და მყინვარი. იგი მხნეა, დინჯი, საიმედო, ფეხი არასოდესდაუსხლტება ზედმეტ ნაბიჯსაც კი არ გადადგამს. მდინარე ან ფიორდი თუდაგვხვდა, ნახავ როგორ თამამად, უყოყმანოდ, ამფიბიასავით გადაეშვება წყალში დაგაღმა ნაპირზე ამოვა! ოღონდ ნუ ააჩქარებ, თავის ნებაზე იაროს და ამრიგადგვატარებს დღეში ათ ლიეს.- ჩვენ კი გვატარებს, - მაგრამ გამყოლი? - მივუგე მე.- გამყოლი სრულიადაც არ მადარდებს. აქაური ადამიანები ისე არხეინადდადიან, რომ ვერც კი ამჩნევენ. ეს კაცი ისე გამოზომილად აბიჯებს, რომ არც უნდაიღლებოდეს, თანაც თუ საჭირო გახდა. ცხენს დავუთმობ. თუ ცოტა არ ვიმოძრავე,მალე სახსერები გამიშეშდება. ხელებს კი არ უშავთ რა, მაგრამ ფეხებზეც უნდავიზრუნოთ.ამასობაში სწრაფად მივიწევდით წინ. ეს მხრე თითქმი უკაცრიელი იყო. აქა-იქრომელიმე განცალკევებული ფერმა, ხის, მიწის და ლავის ნამსხვრევებისაგან ნაშენიმარტოხელა ბოერი 1 გამოჩნდებოდა ხოლმე. გზის პირას გლახასავით აყუდებული ესგაპარტახებული ქოხები თითქოს მოწყალებას სთხოვდნენ გამვლელს. ამ მხარეში გზაკი არა, ბილიკიც არსად ჩანდა. იშვიათ მგზავრთა ნაკვალევი მწირ მცენარეულობასსულმთლად წაეშალა.თუ დედაქალაქიდან ორი ნაბიჯის დაშორებით მდებარე პროვინციის ეს ნაწილიისლანდიის დასახლებულსა და დამუშავებულ ნაწილს ეკუთვნოდა, მაშ როგორუნდა გამოიყურებოდეს ამ უდაბნოზე უფრო უდბური მხარეები? უკვე ნახევარიმილი გავიარეთ, მაგრამ არავინ შეგხვედრია: არც ჩალის ქოხის კარში გამომდგარიფერმერი, არც მარტოხელა მწყემსი, მასზე უფრო გაველურებული ფარა რომეძოვებინოს. ვნახეთ მხოლოდ რამდენიმე უპატრონოდ გაშვებული ძროხა და ცხვარი.როგორ გამოიყურება ეს აფორიაქებული, ვულკანების ამოფრქვევებისა და_________1 ისლანდიელი გლეხის სახლი.