მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

მაინც სიამოვნებას მგვრიდა. თანაც უკვე შევეგუეთ მიწისქვეშელობას,ტროგლოდიტებივით ვცხოვრობდით.მე არ ვფიქრობდი მიზეზე, ვარსკვლავებზე, მთვარეზე, არ მაგონდებოდა არცხეები, არც სახლები, არც ქალაქები, არ მახსოვსდა ყველა ის მიწიერი სიკეთე,რომელიც ცისქვეშეთის მცხოვრებლებისათვის აუცილებელი გახდა. მიწისქვეშასამყაროს მკვიდრებს ყველა ეს ძვირფასი მონაპოვარი ახლა სასაცილოდაც არგვყოფნიდა.გამოქვაბული ფართო დარბაზს ჰგავდა. მის გრანიტულ ნიადაგზე მშვიდადმიედინებოდა ჩვენი ერთგული ნაკადული. სათავიდან ასეთ მანძილზე წყლისტემპერატურა გარემოს ტემპერატურას გაუთანაბრდა და კარგი დასალევი გახდა.საუზმის შემდეგ პროფესორმა რამდენიმე საათი ყოველდღიური ჩანაწერებისწესრიგში მოყვანას დაუთმო.- ჯერ, - თქვა მან, - ზუსტად უნდა დავადგინო ჩვენი ადგილმდებარეობა; მინდადაბრუნებისას ჩვენი მოგზაურობის რუკის შედგენა შევძლო, დედამიწისვერტიკალური ჭრილი ვაჩვენო. ყოველივე ეს ექსპედიციის სახეს გამოავლენს.- ძალზე საინტერესოა, ბიძაჩემო, მაგრამ თქვენი დაკვირვებები საკმაოდ ზუსტითუ იქნება?- დიახ. მე დაწვრილებით გავზომე კუთხეები და დაღმართები დადარწმუნებული ვარ, რომ არ შევმცდარვრ, ჯერ განვსაზღვროთ, სად ვიმყოფებით.კომპასი აიღე და დახედე, რა მიმართულებას უჩვენებს ისარი.დავხედე, ხელსაწყოს ყურადღებით დავაკვირდი და ვუპასუხე:- აღმოსავლეთი-მეოთხედი-სამხრეთ-აღმოსავლეთი.- კეთილი! - თქვა პროფესორმა, თან ეს მონაცემები ჩაინიშნა და რაღაც სწრაფადგამოიანგარიშა. - აქედან ის დასკვნა გამოვიტანე, გამგზავრების ადგილიდან ჩვენოთხმოცდახუთი ლიე გაგვივლია.- ამრიგად, ჩვენ ატლანტის ქვეშ ვმოგზაურობთ?- დიახ.- შესაძლოა, ამ წუთში, იქ ჩვენ თავზე ქარიშხალი მძვინვარებს და ხომალდებიტალღებს ებრძვიან.- შესაძლოა.- და ვეშაპები კუდს ურტყამენ ჩვენი ციხის კედლებს.- არხეინად იყავი, აქსელ, ისინი ამ კედლებს ვერ შეარხევენ. მაგრამ ჩვენგამოანგარიშებას მივხედეოთ, ჩვენ ვიმყოფებით სამხრეთ-აღმოსავლეთით,სნეფელსის ძირიდან ოთხმოცდახუთი ლიეს დაშორებით და, ადრინდელიჩანაწერების თანახმად თექვსმეტი ლიეს სიღრმეზე ჩავედით.- თექვსმეტი ლიე! - წამოვიძახე მე.- უეჭველად.- ეს ხომ, მეცნიერთა აზრით, დედამიწის ქერქის ქვედა ზღვარია.- არ უარვყოფ.- და აქ, ტემპერატურის ზრდის კანონის თანხმად, ათას ხუთასი გრადუსი სიცხეუნდა იყოს.- უნდა იყოს, ჩემო ბიჭო.- და მთელი ეს მყარი გრანიტი უსათუოდ უნდა გამლღვარიყო.- ხომ ხედავ, არაფერია ამის მსგავსი და რომ ფაქტები, ჩვეულებისამებრ,თეორიებს უარყოფენ.- იძულებული ვარ, ვაღიარო, რომ ასეა, მაგრამ მაინც მიკვირს.