მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

ჩემს ხვედრს თუ შევურიგდი? ჯერ არა, თუმცა დილის გრილმა ჰაერმა, სწრაფადმიმავალი მატარებლებიდან მიღებულმა ახალ-ახალმა შთაბეჭდილებებმა მთავარისაზრუნავი დამავიწყა.რაც შეეხება პროფესორს, მისი ფიქრი, რა თქმა უნდა, წინ უსწრებდა ამმეტისმეტდ ნელ მოძრაობას. მარტონი ვიყავით ვაგონში, მაგრამ ხმა არ ამოგვიღია.ბიძაჩემი კიდევ ერთხელ დიდი ყურადღებით ამოწმებდა თავის ჯიბეებსა დასაკვოიაჟს. მე კარგად ვხედავდი, რომ მას არაფერი გამორჩენოდა და ყველაფერიჰქონდა, რაც მის განზრახვის განხორციელებას სჭირდებოდ.სხვათა შორის, ბიძაჩემს თან მოჰქონდა საგულდაგულოდ დაკეცილი ქაღალდი,დანიის საკონსულოს ღერბითა და პროფესორის მეგობრის, ჰამბურგში დანიისკონსულის, ბ-ნ კრისტიენსენის ხელმოწერილი სარეკომენდაციო წერილი, რომელსაცსაგრძნობლად უნდა გაეადვილებინა კოპენჰაგენში ისლანდიის გუბერნატორთარეკომენდაციის მიღება.შევნიშნე აგრეთვე საფულეს იდუმალ განყოფილებაში მოწიწებით შენახულიგანთქმული დოკუმენტი, რომელიც გულიანად დავწყევლე და კვლავ ჩვენგასასვლელ გარემოს მივაპყარი თვალი ერთფეროვნად გადაშლილიყო ვრცელიშლამიანი და საკმაოდ ნაყოფიერი ველები. ეს მხარე სამრეწველო კომპანიებს ფრიადმოხერხებულად შეერჩიათ რკინიგზის გასაყვანად. სწორ ზედაპირზე ლიანდაგიკარგად იყო დაგებული.ამ ერთფეროვნებამ არ დამღალა, რადგან გამგზავრებიდან სამი საათის შემდეგმატარებელი გაჩერდა კილში, ზღვიდან ორი ნაბიჯის მანძილზე.ბარგი კოპენჰაგენამდე იყო ჩაბარებული და მისი დარდი არ გვაწუხებდა, მაგრამპროფესორმა მაინც ეჭვიანად თვალი გააყოლა ფუთებს, სანამ ისინი გემზეგადაჰქონდათ და ტრიუმში უშვებდნენ.სიჩქარეში ბიძჩემმა ისე ჩინებულად გამოიანგარიშა რკინიგზიდან გემზეგადაჯდომის საათი, რომ ჩვენ მთელი დღე კილში გვიწევდა გაჩერება. ხომალდი"ელენორა" მხოლოდ ღამით მიემგზავრებოდა. ცხრა საათიანმა ლოდინმა აღაშფოთაბიძაჩემი. ფიცხმა მოგზაურმა ჯანდაბაში გაგზავნა გემებისა და რკინიგზისადმინისტრაცია და მასთან ერთად მთავრობა, რომელიც ასეთ უწესრიგობასურიგდება. იძულებული გავხდი, მეც ავყოლოდი, როდესაც მან ამის თაობაზე"ელეონორას" კაპიტანს შეუტია. ბიძაჩემს უნდოდა კაპიტანი აეძულებინადაუყოვნებლივ გასულიყო ზღვაში. კაპიტანმა მკვახე უარი უთხრა.კილში, ისევე როგორც სხვაგან, დროა საჭირო იმისათვის, რომ დღე მიიწუროს.ვისეირნეთ ყურის ზურმუხტ ნაპიზე, რომლის სიღრმეში პატარა ქალაქი მოჩანდა,ვიარეთ ხშირ ტყეში, რომელიც ქალაქს გადახლართულ ტოტებში ჩამალული ბუდისიერს აძლევდა, დავტკბით ვილების ხილვით. ველა ვილას საკუთარი პატარა აბანოჰქონდა ცივი აბაზანის მისაღებად: ვირბინეთ და ვიქაქანეთ და ამასობაში საღამოსათი საათიც დადგა."ელეონორას" კვამლის ბოლქვები ჰაერში იშლებოდა, გემბანი ორთქლისმანქანის ბიძგებისაგან ირხეოდა. ჩვენს განკარგულებაში იყო გემის ერთადერთკაიუტაში ერთიმეორეზე შედგმული ორი საწოლი.თერთმეტის თხუთმეტ წუთზე დავიძარით. გემი სწრაფად აპობდა დიდიბელტის მუქ ტალღებს.ბნელი ღამე იყო; ძლიერი ქარი ქროდა და ქროდა და ზღვაც ღელავდა;სიბნელეში ნაპირზე რამდენიმე სინათლე გამოჩნდა; მოგვიანებით, ზუსტად არ ვიცი