- ექვსასი წელია, რაც სნეფელსი დადუმებულია, მაგრამ ყოველ წამს შეუძლია ხმაამოიღოს, ხოლო ამოფრქვევას ყოველთვის წინ უსწრებს სავსებით შესწავლილიმოვლენები. ადგილობრივ მოსახლეობას გამოვკითხე, ნიადაგი შევისწავლე და ახლაშემიძლია დაბეჯითებით გითხრა, აქსელ, რომ ამოფრქვევა არ მოხდება.ამ მტკიცებამ გამაოცა და ვერაფერი ვუპასუხე.- ეჭვი შეგაქვს ჩემს სიტყვებში? - მკითხა ბიძაჩემმა, - მაშ, გამომყევი.უნებლიეთ დავემორჩილე. როდესაც პასტორის სახლიდან გავედით,პროფესორი დაადგა სწორ გზას, რომელიც, ბაზალტური კედლის ხვრელის გავლით,შორდებოდა ზღვას. მალე გაშლილ ველზე გავედით, თუკი ასე შეიძლება ეწოდოსვულკანის ამონაფრქვევთა გროვას. მიდამო თითქოს ქვეს დაეტანა უშველებელილოდების, ტრაპების, ბაზალტის, გრანიტისა და სხვა პიროქსენული ქანებისნიაღვარს.აქა-იქ ვხედავდი, ჰაერში აჭრილ თეთრ ორთქლს, ისლანდიურად "reykir"-ს რომუწოდებენ, თერმალური წყაროებიდან ამოდიოდა და მისი სიძლიერე ნიადაგისვულკანურ მოქმედებაზე მიუთითებდა. მე მეგონა, რომ ეს ჩემი შიშის დასტური იყო.ამიტომაც თავზარი დამეცა, როდესაც ბიძაჩემმა მითხრა:- ამ ორთქლს ხომ ხედავ, აქსელ; ჰოდა ეს იმას ადასტურებს, რომ ვულკანისმრისხანებისა არ უნდა შეგვეშინდეს!- როგორ? - წამოვიძახე გაკვირევბულმა.- კარგად დაიმახსოვრე, - განაგრძო პროფესორმა, - ამოფრქვევის მოახლოვებისასორთქლის აქტიურობა ორკეცდება, ხოლო ამოფრქვევისას სავსებით ქრებიან, რადგანორთქლი წნევას კარგავს და ნაცვლად იმისა, რომ დედამიწის ბზარებიდან ამოვიდეს,კრატერში ეშვება. ამგვარად ორთქლი თავის ჩვეულებრივ მდგომარეობასინარჩუნებს. თუკი მისი ენერგია არ იზრდება და თუკი ამ დაკვირვებას იმასაცდავუმატებთ, რომ ქარისა და წვიმის ნაცვლად მშვიდი ამინდი არ დამდგარა,შეგიძლია ამტკიცო, რომ ახლო მომავალში ამოფრქვევა არ იქნება მოსალოდნელი.- მაგრამ...- კმარა. მეცნიერებამ თავისი თქვა, ისღა დაგვრჩენია, დავდუმდეთ.ყურებჩამოშვებული დავბრუნდი მღვდლის სახლში. ბიძაჩემმა მეცნიერულიარგუმენტებით მომსპო. მაგრამ მე კიდევ ერთი რამის იმედი მქონდა: როდესაცკრატერის ფსკერს მივაღწევდი, იქ გვირაბი არ აღმოჩნდებოდა და ამიტომაც უფროღრმად ჩასვლას ვეღარ შევძლებდით, რაც არ უნდა ეთქვა მთელი ქვეყნის ყველასაკნუსემს.მომდევნო ღამეს საშინელმა სიზმრებმა არ მომასვენეს. ვულკანის შუაგულშიმეგონა თავი. ვგრძნობდი, როგორ ამომტყორცნა ვულკანმა დედამიწის სიღრმიდანპლანეტარულ სივრცეში ამოფრქვევულ ლავასთან ერთად.მეორე დღეს, 23 ივნისს, სანოვაგით, ინსტრუმენტებითა და ხელსაწყოებითდატვირთული ჰანსი და მისი მეგობრები დილიდანვე მზად იყვნენგასამგზავრებლად. ორი რკინისწვეტიანი ჯოხი, ორი თოფი, ორი წამლის ჩასაყრელიბიძაჩემისა და ჩემთვის იყო განკუთვნილი, წინდახედულ ჰანსს ჩვენი წყლით სავსეტიკიც მოემარაგებინა, რაც ჩვენს მათარებთან ერტად, რვა დღის განმავლობაშიგვეყოფოდა.დილის ცხრა საათი იყო. პასტორი და მისი ტანწერწეტა მეგერა კარის წინგველოდებოდნენ. ალბათ სურდათ, გემოგვთხოვებოდნენ შორეულ გზაზე მიმავალმგზავრებს, მაგრამ ეს გამოთხოვება უეცრად საჯაყო ანგარიშის წარდგენითდამთავრდა, ამ ანგარიშში ყველაფერი იყო აღნუსხული, პასტორის სახლის მყრალი
ჰაერიც კი არ გამორჩენიათ, ღირსეული მასპინძლები, შვეიცარული სასტუმროსპატრონებივით, ყველაფერში ქირას მოითხოვდნენ და მეტად ძვირად აფასებდნენთავიანთ ყალბ სტუმართმოყვარეობას.ბიძაჩემს ვაჭრობა არ დაუწყია, ისე გადაუხადა მოთხოვნილი საფასური.ადამიანი, რომელიც დედამიწის ცენტრისაკენ მიემგზავრება, რამდენიმე რიქსდალზეარ დავობს.როდესაც ანგარიში გავუსწორდით, ჰანსმა გამგზავრების ნიშანი მოგვცა დარამდენიმე წუთში სტაპი დავტოვეთ.მეთხუთმეტე თავისნეფელსის სიმაღლე ხუთი ათასი ფუტია. მისი ორთავე მწვერვალი ტრაქიტისმწვერვალების წყების ბოლოშია აღმართული. ეს ტრაქიტული ზოლიგანცალკევებულია კუნძულის ოროგრაფიული სისტემიდან. იმ ადგილიდან,საიდანაც დავიწყეთ მოგზაურობა, ცის ფონზე არ ჩანდა სნეფელსის ორი პიკისმოყვანილობა. მხოლოდ გოლიათის შუბლზე ჩამოფხატული თოვლის უშველებელქუდსა ვხედავდი.ერთიმეორეს მიყოლებით მივიწევდით, წინ მონადირე მიგვიძღოდა; იგიმიდიოდა ვიწრო ბილიკზე, რომელზედაც ორი ადამიანი ერთდროულად ვერგაივლიდა. ისე რომ, საუბარი თითქმის შეუძლებელი იყო.გავცდით თუ არა სტაპის ფიორდის ბაზალტურ კედელს, ჩვენს თვალწინგადაიშალა ტორფის ჭაობი, რომელიც, ნახევარკუნძულის ადრინდელიმცენარეულობის გადმონაშთია. ჯერ კიდევ გამოუყენებელი სათბობით ისლანდიისმთელს მოსახლეობას ერთ საუკუნეს ეყოფოდა გასათბობად: ამ ვრცლად გაშლილიჭაობის სისქე, ხევების სიღრმიდან რომ გაგეზომა, სამოცდაათ ფუტს აღწევდა დაშეიცავდა ნაშთთა ერთიმეორეზე მოქცეულ ფენებს, რომლებსაც ერთიმეორისაგანყოფდა მინქაფური ტურფის შრეები.ათასი ფიქრი მაწუხებდა, მაგრამ როგორც პროფესორ ლიდენბორკის ღირსეულიწმისწული, ინტერესით ვაკვირდებოდი ამ ვრცელ საბუნებისმეტყველო კაბინეტშითავმოყრილ ღირშესანიშნავ მინერალოგიურ კოლექციას; ამავე დროს, ჩემს თვალწინისახებოდა ისლანდიის მთელი გეოლოგიური ისტორია.ამ მეტად საინტერესო კუნძულმა, ალბათ დიდი ხანი არ არის, რაც ოკეანისსიღრმიდან ამოიწია. შესაძლაო, რომ ეს მოსაზრება ამჟამადაც გრძელდებაშეუმჩნევლად. თუკი ასეა, მისი წარმოშობა შეიძლება მხოლოდ მიწისქვეშა ცეცხლისმოქმედებით აეხსნათ, და მაშინ ჰემფრი დევის თეორია, საკნუსემის საბუთი,ბიძაჩემის მტკიცება, ყოველივე გაცამტვერდებოდა. ამ ჰიპოთეზამ მიკარნახა,ყურადღებით დამეთვალიერებინა ქანები და მალე ჩემთვის ცხადი გახდა ამკუნძულის ფორმირების თანმიმდევრული მოვლენები.ისლანდია სავსებით მოკლებულია დანალექ ქანებს და მხოლოდ ვულკანურიტუფისაგან შედგება. ვულკანების გაჩენამდე, კუნძული ერთიანი ტრაქიტურიმასივისაგან შედგებოდა, რომელიც დედამიწის შუაგულში მოქმედმა ძალებმა ნელ-ნელა ამოაზევეს ოკეანის ზედაპირზე. ვულკანები ჯერ არ აფრქვევდნენგავარვარებულ ლავას.მოგვიანებით კუნძული სამხრეთ-დასავლეთიდან ჩრდილოეთ-აღმოსავლეთისმიმართულებით დიაგონალურად გაიბზარა და ამ ფართო ბზარიდან გადმოიღვარა
- Page 1 and 2:
ჟიულ ვერნიტო
- Page 3 and 4:
გარეთ სივრცე
- Page 5 and 6:
ცნების ხაზგა
- Page 7 and 8:
სიკვდილისაგ
- Page 9 and 10: ამტკიცებს, რო
- Page 11 and 12: ფრთებს მისი შ
- Page 13 and 14: პირველი თავი
- Page 15 and 16: იმასაც თუ დავ
- Page 17 and 18: - დიახ. მიპასუ
- Page 19 and 20: როდესაც ეს სა
- Page 21 and 22: სრულიად არ ამ
- Page 23 and 24: იმის აღიარებ
- Page 25 and 26: მეხუთე თავის
- Page 27 and 28: ის იყო შესაფე
- Page 29 and 30: - სწორედ ამაშ
- Page 31 and 32: - მეცნიერების
- Page 33 and 34: - დიახ, - დავეთ
- Page 35 and 36: "ჩემო ძვირფას
- Page 37 and 38: ჩემს ხვედრს თ
- Page 39 and 40: ღირსეულმა კა
- Page 41 and 42: - საუცხოო სამ
- Page 43 and 44: მეცნიერი მხო
- Page 45 and 46: ისლანდიელებ
- Page 47 and 48: - ა! - თქვა ბიძა
- Page 49 and 50: უფრო ადვილად
- Page 51 and 52: მეორე დღეს, თ
- Page 53 and 54: მიწისქვეშა მ
- Page 55 and 56: ოჯახის საწოლ
- Page 57 and 58: 19 ივნისს, დაახ
- Page 59: ბიძაჩემმა მა
- Page 63 and 64: ზოგან ფერდობ
- Page 65 and 66: ვფიქრობდი, სა
- Page 67 and 68: ღრუბლიანი ამ
- Page 69 and 70: ხელაღებით და
- Page 71 and 72: - კი მაგრამ, გა
- Page 73 and 74: - რა თქმა უნდა,
- Page 75 and 76: რომ იგი დედამ
- Page 77 and 78: მხარის რომელ
- Page 79 and 80: ლავისა და ფიქ
- Page 81 and 82: - არა, აქსელ, ა
- Page 83 and 84: საღამოს რვა ს
- Page 85 and 86: ყურადღებით უ
- Page 87 and 88: რწმენით აღსა
- Page 89 and 90: მაინც სიამოვ
- Page 91 and 92: - საკმაოდ დიდ
- Page 93 and 94: დიდხანს მოვუ
- Page 95 and 96: საზარლად დავ
- Page 97 and 98: საპასუხოდ. თქ
- Page 99 and 100: - დიახ, - ვუპას
- Page 101 and 102: ოცდამეათე თა
- Page 103 and 104: მოგაგონებდა
- Page 105 and 106: ბიძაჩემს ამა
- Page 107 and 108: ადვილი სავარ
- Page 109 and 110: ათასი ფუტისა
- Page 111 and 112:
სირაქლემაზე
- Page 113 and 114:
ბიძაჩემი ხში
- Page 115 and 116:
- მართალიცაა, -
- Page 117 and 118:
- მაშინ უფრო დ
- Page 119 and 120:
ამინდი, თუ შე
- Page 121 and 122:
საით მივქრივ
- Page 123 and 124:
- არა, მაგრამ ა
- Page 125 and 126:
- არა, ქარი თით
- Page 127 and 128:
აზრით, წყლის
- Page 129 and 130:
ნიადაგში. აქვ
- Page 131 and 132:
არავის ეღიმე
- Page 133 and 134:
- არც ერთ ადამ
- Page 135 and 136:
- აქსელ, - განა
- Page 137 and 138:
დაგვეწვა", რა
- Page 139 and 140:
- მიდი, ჩემო ბი
- Page 141 and 142:
საკმაო ხანმა
- Page 143 and 144:
- უკანასკნელ
- Page 145 and 146:
- ჩემო ბიჭუნა,
- Page 147 and 148:
ასეც მოხდა. ზ
- Page 149 and 150:
- დიახ! კომპას
- Page 151 and 152:
ადვილი წარმო
- Page 153 and 154:
ბ ო ლ ო ს ი ტ ყ ვ