მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

ოთახში წინ და უკან დარბოდა: ორივე ხელს თავში იცემდა, სკამებს აქეთ-იქითახეთქებდა; წიგნებს ერთმანეთში ურევდა, თავის ძვირფას ჟეოდებს ხელში ისეათამაშებდა, რომ საკუთარ თვალებს არ ვუჯერებდი; მუშტებს იქნევდა, გეგონება,ჰაერს ებრძვისო.ბოლოს დაწყნარდა და ქანცგამოლეული ისევ თავის სავარძელში ჩაეშვა.- რომელი საათია? - იკითხა რამდენიმე წამის დუმილის შემდეგ.- სამი საათია, - ვუპასუხე.- დახედე ერთი! რა მალე დამდგარა სადილობის დრო! შიმშილით ვკდები. აბა,სუფრას მოვუსხდეთ, შემდეგ კი...- შემდეგ?- შენ ჩემს ჩემოდანს ჩაალაგებ.- კეთილი! - წამოვიძახე მე.- და შენსასაც! - დააყოლა ულმობელმა პროფესორმა და სასადილო ოთახშიშევიდა.მეექვსე თავიამ სიტყვების გაგონებაზე გამაჟრჟოლა. მაგრამ თავს ვძლიე. გადავწყვიტეარაფერი შემტყობოდა. მხოლოდ მეცნიერულ არგუმენტებს შეეძლო პროფესორილიდენბროკის შეჩერება, ხოლო ამდაგვარი მოგზაურობის შესაძლებლობისწინააღმდეგ მრავალი სათანადო არგუმენტი მოიძებნებოდა. დედამიწის ცენტრისაკენწაქსვლა! რა სიგიჟეა! ჩემი საბუთები შესაფერი დროისათვის მოვიტოვე, ახლა კისადილის თადარიგს შევუდექი.ზედმეტია ბიძაჩემის გაბრაზების აღწერა ცარიელი სუფრის დანახვაზე.ყველაფერი გაირკვა. მართას თავისუფლება დაუბრუნდა. იგი ბაზარში გავარდა დაისე მარჯვედ მოაგვარ საქმე, რომ ერთი საათის შემდეგ შიმშილი დავიოკეთ დაშექმნილ ვითარებაში გარკვევის უნარი დამიბრუნდა.სადილობის დროს ბიძაჩემი ისე გამხიარულდა, რომ მეცნიერისათვი ჩვეულიუვნებელი ხუმრობაც დაიწყო. დესერტის შემდეგ ბიძაჩემმა მანიშნ, კაბინეტშიგავყოლოდი.დავემორჩილე. სამუშაო მაგიდას ერთ ბოლოში მიუჯდა, მე მეორეში.- აქსელ, - თქვა მან საკმაოდ მშვიდი ხმით, - შენ ძალიან ყოჩაღი ბიჭი ხარ;დიდებული სამსახური გამიწიე, როდესაც უკვე ღონემიხდილი ამ მიმართულებითძიების მიტოვებას ვაპირებდი. ვინ იცის, გზა რანაირად ამებნეოდა! ამას არასოდესდაგივიწყებ, ჩემო ბიჭო, და შენ შენი წილი შეგხვდება იმ დიდებისა, რომელსაც ჩვენმოვიხვეჭთ."ჩანს, კარგ გუნებაზეა, - გავიფიქრე; დადგა დრო, შევეკამათო ამ დიდებისთაობაზე".- პირველად ყოვლისა, გირჩევ, საიდუმლო არ გასცე. გესმის? მეცნიერთასამყაროში მე მოშურნე არ მაკლია, რომ გავამხილოთ, ყველა სიხარულით გამომყვება.მაგრამ ეს ამბავი ჩვენს დაბრუნებამდე არავინ უნდა გაიგოს.- თქვენ გგონიათ, - ვუთხარი მე, - რომ გაბედულთა რიცხვი ესოდენ დიდია?- ცხადია! აბა, ვინ დაიწყებს მერყეობას და ხელიდან გაუშვებს სახელის მოხვეჭისამგვარ შესაძლებლობას, ეს დოკუმენტი რომ ცნობილი ყოფილიყო, გეოლოგთამთელი არმია გაეშურებოდა არნე საკნუსემის ნაკვალევზე!