მოყოლებული, ოქროთი დამთავრებული ყველა სამეცნიერო ნიმუში ტოლფასი იყო,მიუხედავად მათი შეფარდებითი ღირებულებისა. აქ იმდენი ქვა იყო, რომკონიგშტრასეს სახლი ახლად აშენდებოდა და ერთი ზედმეტი, ჩემთვის შესაფერიოთახიც გამოვიდოდა.თუმცა კაბინეტში რომ შევიდოდი, ამ სასწაულების თავი არ მქონდა, - მხოლოდბიძაჩემზე ვფიქრობდი. იგი ჩაფლულიყო უტრეხტული ხავერდით გადაკრულ ღრმასავარძელში, ხელში ეჭირა წიგნი, რომესლაც უაღრესი აღტაცებით ფურცლავდა დაგაკვირვებით იძახდა:- რა წიგნია! რა წიგნი!ამ წამოძახილმა შემახსენა, რომ პროფესორი ლინდებროკი დროდადრობიბლიომანიც ხდებოდა: მაგრამ წიგნს მის თვალში მხოლოდ მაშინ ჰქონდა ფასი, თუმის შოვნას ვერ ახერხებდა ან, უკიდურეს შემთხვევაში, თუ მისი წაკითხვაშეუძლებელი იყო.- ვერა ხედავ? - მომმართა მან, - ეს ხომ ფასდაუდებელი განძია, ამ დილითწავაწყდი ებრაელი ჰეველიუსის დუქანში წიგნებს რომ ვჩხრეკდი.- საუცხოოა! - მივუგე მე ძალდატანებით აღტაცებით.მართლაც, რა საჭირო იყო ამდენი აურზაური ერთი ძველი, ხბოს უხეშ ტყავშიჩასმული in-quarto ზომის გაყვითლებული წიგნის გულისათვის, გვერდისდასანიშნავად ფერგადასული ბაფთა რომ ჰქონდა დატანებული?პროფესორის აღფრთოვანებულ წამოძახილეს ბოლო არ უჩანდა.- შეხედეთ, ხომ მშვენიერია? - ეკითხებოდა იგი თავისთავს და თვითონვეპასუხობდა, - მართლაც რომ აღტაცების ღირსია! ნახე, როგორი ყდა აქვს! წიგნისგადაშლა ხომ არ გაძნელდება? არა, შეგიძლია ნებისმიერ გვერდზე გადაშალო! ახლაესეც ვნახოთ, კარგად თუ დაიხურება? მშვენივრად, რადგან ყდა და ფურცლებიკარგადაა შეკინძული, - ისეა შეკრული და მოწყობილი, რომ ერთმაენთს არსცილდება. ერთი ამ ყუას დახედე, შვიდასი წლის წიგნს ერთი ნაფხაჭნიც არ ემჩნევა.ეჰ! ამ ყდით ხომ ბოზერიანი, კლოსი ან პურგოლდიც იამაყებდნენ!ბიძაჩემი თან ლაპარაკობდა, თან შლიდა და ხურავდა ძველ წიგნს. მეტისაშველი აღრა იყო, ამ წიგნის შინაარსი უნდა მეკითხა, თუმცა სრულებით არმაინტერესებდა.- რა ჰქვია ამ ჩინებულ წიგნს? შევეკითხე პირმოთნედ და ნაძალადევიაღტაცებით.- ეს ნაშრომი, - მიპასუხა ბიძაჩემმა კიდევ უფრო მეტი აღტყინებით, -მეთორმეტი საუკუნის განთქმ ული ისლანდიელი მწერლის სნორე ტურლესონისწიგნია. - "ჰეიმს-კრინგლა". - ისლანდიაში გამეფებული ნორვეგიელი ბტონიშვილებისქრონიკაა.- მართლა?! - წამოვიძახე რაც შემეძლო მეტი სიხარულით, - ალბათ ამ ქრონიკისგერმანული თარგმანია?- დიახ ერთი! - მკვირცხლაც მომიგო პროფესორმა, - თარგმანიაო. თრგმანი რაშიმჭირდება, ვის რად უნდ შენი თარგმანი? ეს ორიგინალური ნაშრომი გახლავს იმმშვენიერ, მდიდარ და იამვე დროს მარტივ ისლანდიურ ენაზე, რომეზედაც შეგიძლიასულ სხვადასხვანაირი გრამატიკული კომბინაცია იხმარო და სიტყვა ათასნაირადშეაბრუნო!- როგორც გერმანულში, - მოსწრებულად ავუბი მხარი ბიძაჩემს.
- დიახ. მიპასუხა მან და მხრები აიჩეჩა, - თუ იმას არ მივიღებთ მხედველობაში,რომ ისლანდიურ ენაში, ბერძნულივით, სამი გრამატიკული სქესია დალათინურივით აუღლებს საკუთარ სახელებს!- ჰო-ო! - ვუპასუხე და სულ მთლად გულგრილი ვეღარ დავრჩი. - ამ წიგნისასოები თუ არის მოხდენილი?- ასოებიო! ასოებზე ვინ გელაპარაკება, საცოდავო აქსელ! განა ასოებშია საქმე!შენ ალბათ ნაბეჭდი წიგნი გგონია? უვიცო, ეს ხომ ხელნაწერია და თანაც, - რუნულიმანუსკრიპტი!- რუნული?- დიახ! ახლა ამ სიტყვის ახსნა-განმარტებას ხომ არ მომთხოვ?- ცხადია, არა, - ვუპასუხე მე თავმოყვარეობაშელახული ადამიანის ტონით.მაგრამ ბიძაჩემი განაგრძობდა გატაცებით ლაპარაკს და, ჩემდა უნებლიეთ, ისეთსაკითხებში გამარკვია, რომელთა ცოდნას სულაც არ ვეტანებოდი.- რუნები, - განაგრძო მან, - დამწერლობის ნიშნებია, ოდესღაც ისლანდიაში რომხმარობდნენ და, თუ გადმოცემას დავუჯერებთ, რუნების გამომგონებელი თვითოდინი 1 უნდა ყოფილიყო! დაიხედე, დატკბი, ურჯულოვ, ამ ნაწერით, თვითღმერთის ფანტაზიმ რომ შექმნა!სხვა პასუხის უქონლობის გამო, ვფიცავ, მზად ვიყავი პირქვე დავმხობილიყავი.ასეთი პასუხი ხომ ღმერთებსაც და მეფეებსაც უნდა მოსწონებოდათ, რადგანყველასათვის უპრიანია. მაგრამ ამ დროს ერთმა მოულოდნელმა გარემოებამ საუბრისმიმართულება შეუცვალა.აი რა მოხდა: წიგნიდან რაღაც ჭუჭყიანი პერგამენტის ნახევი გამოვარდა დაიატაკზე დაეცა. ბიძაჩემი სრულიად გასაგები სიხარბით დააცხრა ამ უმნიშვნლონივთს. უხსოვარი დროიდან ძველ წიგნში ჩარჩენილ დოკუმენტი უთუოდ დიდიღირებულებისა იყო მის თვალში.- ეს რა არის? - წამოიძახა მან. და მყისვე ფრთხილად გაშალა მაგიდაზე ხუთიდიუმის სიგრძისა და სამი დიუმის სიგანის პერგამენტის ნახევი. მასზე ზემოდანქვემოთ სვეტებად იყო ჩარიგებული ასოები.აი, მისი ზუსტი ფაქსიმილე. მინდა ეს საკვირველი ნიშნები გაგაცნოთ, რადგანმათი საბაბით პროფესორმა ლიდენბროკმა და მისმა ძმისწულმა წამოიწყესმეცხრამეტე საუკუნის ყველაზე უცნაური ექსპედიცია:რამდენიმე წამს პროფესორი ათვალიერებდა ნიშანთა ამ მწკრივს; შემდეგსათვალე ასწია და თქვა:- რუნული ნაწარი, ნიშნები სავსებით ემთხვევა სნორე ტურლესონის ხელნაწერს!მაგრამ ... ნეტა რას უნდა ნიშნავდეს?ვინაიდან რუნული დამწერლობა მეცნიერტა მიერ უბრალო ადამიანეისგასაპამპულებლად შეთხზული რამ მეგონა, ამიტომ სრულიად არ მწყენია, როდესაცდავინახე, რომ, თურმე, ბიძაჩემს რუნულისა არაფერი გაეგება. ყოველ შემთხვევაში,ასე მომეჩვენა მისი ნერვიულად ათამაშებული თითების დანახვაზე.- არა, ეს მაინც ძველი ისლანდიურია! -ბურტყუნედა იგი.რადგანაც პროფესორი ლიდენბროკი ნამდვილ პოლიგლოტად მიაჩნდათ, ამენაშიაც იგი კარგად უნდა გარკვეულიყო. მართალია, დედამიწის ზურგზე________1 ოდინი - სკანდინავიურ მითოლოგიაში ღმერთებს შორის უზენაესი.
- Page 1 and 2: ჟიულ ვერნიტო
- Page 3 and 4: გარეთ სივრცე
- Page 5 and 6: ცნების ხაზგა
- Page 7 and 8: სიკვდილისაგ
- Page 9 and 10: ამტკიცებს, რო
- Page 11 and 12: ფრთებს მისი შ
- Page 13 and 14: პირველი თავი
- Page 15: იმასაც თუ დავ
- Page 19 and 20: როდესაც ეს სა
- Page 21 and 22: სრულიად არ ამ
- Page 23 and 24: იმის აღიარებ
- Page 25 and 26: მეხუთე თავის
- Page 27 and 28: ის იყო შესაფე
- Page 29 and 30: - სწორედ ამაშ
- Page 31 and 32: - მეცნიერების
- Page 33 and 34: - დიახ, - დავეთ
- Page 35 and 36: "ჩემო ძვირფას
- Page 37 and 38: ჩემს ხვედრს თ
- Page 39 and 40: ღირსეულმა კა
- Page 41 and 42: - საუცხოო სამ
- Page 43 and 44: მეცნიერი მხო
- Page 45 and 46: ისლანდიელებ
- Page 47 and 48: - ა! - თქვა ბიძა
- Page 49 and 50: უფრო ადვილად
- Page 51 and 52: მეორე დღეს, თ
- Page 53 and 54: მიწისქვეშა მ
- Page 55 and 56: ოჯახის საწოლ
- Page 57 and 58: 19 ივნისს, დაახ
- Page 59 and 60: ბიძაჩემმა მა
- Page 61 and 62: ჰაერიც კი არ
- Page 63 and 64: ზოგან ფერდობ
- Page 65 and 66: ვფიქრობდი, სა
- Page 67 and 68:
ღრუბლიანი ამ
- Page 69 and 70:
ხელაღებით და
- Page 71 and 72:
- კი მაგრამ, გა
- Page 73 and 74:
- რა თქმა უნდა,
- Page 75 and 76:
რომ იგი დედამ
- Page 77 and 78:
მხარის რომელ
- Page 79 and 80:
ლავისა და ფიქ
- Page 81 and 82:
- არა, აქსელ, ა
- Page 83 and 84:
საღამოს რვა ს
- Page 85 and 86:
ყურადღებით უ
- Page 87 and 88:
რწმენით აღსა
- Page 89 and 90:
მაინც სიამოვ
- Page 91 and 92:
- საკმაოდ დიდ
- Page 93 and 94:
დიდხანს მოვუ
- Page 95 and 96:
საზარლად დავ
- Page 97 and 98:
საპასუხოდ. თქ
- Page 99 and 100:
- დიახ, - ვუპას
- Page 101 and 102:
ოცდამეათე თა
- Page 103 and 104:
მოგაგონებდა
- Page 105 and 106:
ბიძაჩემს ამა
- Page 107 and 108:
ადვილი სავარ
- Page 109 and 110:
ათასი ფუტისა
- Page 111 and 112:
სირაქლემაზე
- Page 113 and 114:
ბიძაჩემი ხში
- Page 115 and 116:
- მართალიცაა, -
- Page 117 and 118:
- მაშინ უფრო დ
- Page 119 and 120:
ამინდი, თუ შე
- Page 121 and 122:
საით მივქრივ
- Page 123 and 124:
- არა, მაგრამ ა
- Page 125 and 126:
- არა, ქარი თით
- Page 127 and 128:
აზრით, წყლის
- Page 129 and 130:
ნიადაგში. აქვ
- Page 131 and 132:
არავის ეღიმე
- Page 133 and 134:
- არც ერთ ადამ
- Page 135 and 136:
- აქსელ, - განა
- Page 137 and 138:
დაგვეწვა", რა
- Page 139 and 140:
- მიდი, ჩემო ბი
- Page 141 and 142:
საკმაო ხანმა
- Page 143 and 144:
- უკანასკნელ
- Page 145 and 146:
- ჩემო ბიჭუნა,
- Page 147 and 148:
ასეც მოხდა. ზ
- Page 149 and 150:
- დიახ! კომპას
- Page 151 and 152:
ადვილი წარმო
- Page 153 and 154:
ბ ო ლ ო ს ი ტ ყ ვ