მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

სრულიად არ ამცირებდა მის ჩემდამი სიყვარულს. ჩემსას თუ იკითხავთ, - მე მასვაღმერთებდი, თუკი ეს ზმნა არსებობს ძველ გერმანულ ენაში! ამრიგად, ჩემი პატარაფირლანდიელი ქალის ხატებამ წამით მომწყვიტა რეალურ სამყაროს და გადამიყვანაოცნებისა და მოგონებათა სამყაროში.თვალწინ დამიდგა ერთგული მეგობარი, ყოველდღე რომ მეხმარებოდაბიძაჩემის ძვირფასი ქვების დალაგებაში, ჩემთან ერთად უკეთებდა წარწერებს.მადმუაზელ გრაუბენი მინერალოგიის დარგში მრავალ მეცნიერს ტოლს არ უგდებდა.მას უყვარდა მეცნიერების რთულ საკითხებში ჩაწვდომა. რამდენი ტკბილი წუთიგააგვიტარებია ერთად სწავლის დროს! და რამდენჯერ შემშურებია იმ უგრძნობქვათა ხვედრი, რომლებსაც იგი ეხებოდა თავის მომხიბლავი თითებით!შემდეგ შესვენების დრო რომ დადგებოდა, ორივენი გავდიოდით,მივუყვებოდით ალსტერის დაბურულ ხეივნებს, და ერთად მივდიოდით ხოლმეძველ, მაზუთით გასვრილ წისქვილთან, ასე ლამაზად რომ ჩანდა ტბის მოპირდაპირენაპირზე, გზად ხელიხელჩაკიდებულნი ვსაუბრობდით. ჩემს ნაამბობზე მასგულიანად ეცინეოდა. ასე მივაღწევდით ხოლმე ელბის ნაპირამდე,დავემშვიდობებოდით გედებს, დიდ თეთრ დუმფარებს შორის რომ ცურავდნენ, დაგემით ვბრუნდებოდით შინ.ამ ოცნებიდან მაგიდაზე ბიძაჩემის მუშტის დარტყმამ გამომარკვია.- განვიხილოთ, - თქვა მან, - იმისათის, რომ წინადადები არევა მოინდომო, ჩემიაზრით, სიტყვები უნდა დაწერო ვერტიკალურად ნაცვლად ჰორიზონტალურისა.ვნახოთ, რას მოგვცემს ასეთი წყობა, აქსელ, დაწერე რაიმე წინადადება ქაღალდის ამნაგლეჯზე; მაგრამ, ნაცვლად იმისა, რომ ასოები ერთი მეორის მიყოლებით დაწერი,თანმიმდევრულად დააწყვე ვერტიკალურ სვეტებად, ისე რომ ხუთ-ხუთად, ან ექვს-ექვსად დააჯგუფო.მიხვდი, რასაც მთხოვდა, და მაშინვე ჩამოვწერე ზევიდან ქვემოთ:ძ ნ ა, პ ა ბა მ რ ჩ ა გ ელ ი ხ ე ტ რ ნი ყ ა მ ა ა!ა ვ რ ო რ უ- კეთილი, - თქვა პროფესორმა, ისე, რომ არც წაუკითხვს, - ახლა ეს სიტყვებიჰორიზონტალურ ხაზად დაალაგე.დავემორჩილე და მივიღე შემდეგი წინადადება:ძნა, პაგ ამრჩაგე ლიხეტრნ იყამაა! ავრორუ- ჩინებულია! - თქვა ბიძაჩემმა და ხელიდან გამომგლიჯა ქაღალდი. აი, ეს კიძველ დოკუმენტს ჰგავს: ხმოვნები, ისევე როგორც თანხმოვნები, არეულადაადაჯგუფებული: შუა სიტყვაში ასომთავრულიც კია ჩართული, მძიმეც, ზუსტადისევეა, როგორც საკნუსემის პერგამენტში!ეს შენიშვნები ჩემდაუნებურად მეტად ჭკუამახვილურად ჩავთვალე.- ხოლო, - განაგრძო ბიძაჩემმა და უშუალოდ მე მომმართა, - შენ მიერ დაწერილიჩემთვის უცნობი წინადადების წასაკითხად, საკმარისია, ავიღოთ თითოეულისიტყვის პირველი ასო, შემდეგ მეორე, მესამე და ასე სხვებიც მივაყოლოთ.ბიძაჩემმა თავისდა და უფრო კი ჩემდა განსაცვიფრებლად წაიკითხა:- ძ ა ლ ი ა ნ მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ, ჩ ე მ ო პ ა ტ რ ა გ რ ა უ ბ ე ნ!- რაო! - წამოიძახა პროფესორმა.