მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

ამტკიცებს, რომ, უკიდურეს შემთხვევაში, მისი სიკვდილი ნაკლებ ზიანს მოუტანსექსპედიციას, ვიდრე მეთაურის ან შოტლანდიელის დაღუპვა. ეს მკაცრი შინაგანიდისციპლინა სავსებით ნებაყოფლობითია.საქმე ისაა, რომ ვერნისეული ექსპედიციების წევრები, ზოგიერთ კურიოზულიშემთხვევის გარდა, საკუთარი ნება-სურვილით იღებენ მონაწილეობას ამ საქმეში.ჟიულ ვერნს სწამს, რომ დიდი საქმის დაძლევა, მაღალი ზნეობრივი მიზნებისმიღწევა ძალუძს მხოლოდ თვისუფალ, დიდბუნოვან და საღი აზროვნების ადამიანს.ამიტომ არის დამრიგებ ლობისა და მორალიზაციისაგან განტვირთული ჟიულვერნის აღმზრდელობითი რომანი. სულ სხვანი არიან ვიქტორ ჰიუგოს პერსონაჟები,მაგრამ ძირეული კეთილშობილება, წინააღმდეგობებთან უდრეკი ბრძოლა,ადამიანებისათვის კეთილი სამსახურის გაწევა, საკუთარი თავის მსხვერპლადმიტანა სხვის საკეთილდღეოდ, აახლოვებს ვერნის მოგზურებს ჟან ვალჟანსა თუჟილიატთან.ჟიულ ვერნის სამყარო ნამდვილ ფასეულობებზეა აგებული, ორაზროვნებისა დარაიმე გადაუჭრელი სულერი კრიზისების გარეშე. ვერნის პერსონაჟებისუმრავლესობა სიმპათიური და მიმზიდველი ადამიანებია. თუმცა მათი ცხოვრებაარაა იოლი. ასეთი სახეები ქმნიან ვენის სამყაროს ნათელ ატმოსფეროს, პირქუში დასისხლიანი დეტექტიური რომანებისა და ხრიკებით აღსავსე ალექსანდრე დიუმასრომანისაგან განსხვავებით.სოლიდარობასა და ალტრუიზმს ემყარება მტკიცე მეგობრობა, რომლისთვისაცსულ ერთია სოციალური მდგომარეობა, ცოდნის დონე და ა. შ. მთავარი ადამიანისთვისებებია.ამრიგად, ჟიულ ვერნის გმირებს მრავალი ბარიერის გადალახვა უხდებათ.ბუნების ობიექტური სიძნელეები, ეროვნული შეზღუდულობა, სოციალური ჩაგვრადა უსამართლობა, ცოდნის თუ ჭკუის დონე, ჩამორჩენილობა და კაცთმოძულეობა.ყოველივე ამის გადალახვით ვერნის პერსონაჟები არა მხოლოდ იკვლევენდედამიწას, არამედ წმენდენ მას მომავალი სამართლიანი და ღირსეულიკაცობრიობისათვის.ქვეყნის კიდე მრავალიაისევე როგორც ბალზაკის "შაგრენის ტყავში" ან "აბსოლუტის ძიებაში", ჟიულვერნის პერსონაჟებისათვის უცხო არაა დედამიწის შესწავლაში სხვადასხვაგვარიაბსოლუტებისაკენ ლტოლვა. სწორედ უკიდურესი, ტრადიციული მეცნიერებისაზრით მიუღწეველი მიზნები იზიდავს მათ. ამავე დროს, კარტეზიანულადმოაზროვნე ჟიულ ვერნისათვის ეს არის დედამიწის სფეროს გეომეტრიულიწერტილები: ორივე პოლუსი, ეკვატორი, დედამიწის ცენტრი.XIX საუკუნისათვის უკვე ძირითად მომენტებში შესწავლილ დედამიწაზე,კოლუმბების, მაგელანებისა და ვასკო და გამების შემდეგ, მწერალს და მისპერსონაჟებს სწორედ ასეთი მნიშვნელობის აღმოჩენები იზიდავთ, რაც ადამიანისცოდნას ამდიდრებს, ეს კი მომავალი წინსვლის საწინდარია.გარდა ამისა, ასეთი უკიდურესი მიზნების დასახვისას მტკიცდება ადამიანისსიდიადე, მისი წარმატებული დაპირისპირება, გატოლება უშრეტ ბუნებასთან.