მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

სიკვდილისაგან გადარჩენა, ავადმყოფობა, შიმშილი, წყურვილი...). თხრობა შემდეგნეიტრალურად გრძელდება. სიცივისა და მომაბეზრებლობისაგან მას იხსნისადამიანური დაინტერესება (მწერლისაც და პერსონაჟებისაც), კვლევა-ძიება, იუმორი,დიალოგები, საკუთრივ ამბები - მათ შორის ლანდშაფტის და ეპიზოდების,პრობლემების, გარემოსი და ა.შ. უწყვეტი ცვლა.კაცობრიობისათვის შემეცნების სარგებლობაში ჟიულ ვერნი ხედავსცივილიზაციის წინსვლის მთავარ პირობას. ამიტომ ვერნს არ ზღუდავს, არეჩოთირება ენის პირობითობანი, ბანალურობანი, დამკვიდრებული შტამპები. ვერნისმიერ საოკეანო ხომალდის მიმართ ნახმარი ეპითეტი "ზღვის გოლიათი" მაშინ არავისეჩოთირებოდა. იგი არ ეჩოთირებათ ახლც. მართლაც, დღეს ფრანგულ პრესაშიზუსტად ეს, ასი წლის წინ ვერნის მიერ ნახმარი სიტყვა géant გვხდება ნებისმიერშესიტყვებაში, რომელიც აღნიშნავს დიდ ბირთვულ რეაქტორს თუ ატომურიენერგიით მოძრავ ნავს და ა.შ. და განა ჩვენს ყოველდღიუს სინამდვილეშიც ზუსტადიგივე პერიფრაზები არ არის: "გიგანტი ვოლგაზე" ან "ენისეიზე" და ა. შ.ვენრის ახირებული მეცნიერები უაღრესად მთლიანი პიროვნებები არიან:მეცნიერებისა და დასახული მიზნის გარდა მათ არაფერი ადარდებთ. ამიტომშესწევთ უნარი მთელი არსებით ემსახურონ თავიანთ ძირითად ამოცანას. ამიტომიტაცებს მათ აღმოჩენათა სიხარული, მტკიცედ იტანენ გზის სიძნელეებს,გამარჯვების უშრეტი იმედი ასულდგუმელებთ, ძილიც მშვიდი აქვთ.თავისი პერსონაჟების ამ თავისებური ახირების აღსანიშნავად ჟილ ვერნიმიმართავს ისეთ ეპითეტებს, როგორიცაა "ექსცენტრული", "ორიგინალური" და სხვ.იუმორი, ისევე როგორც ვერნისეული თხრობის სხვა კომპონენტები, უბრალოადა გულშიჩამწვდომი.ჟიულ ვერნის შემოქმედებას საბჭოთა ლიტერატურისმცოდნეობა XIX საუკუნისკრიტიკული რეალიზმის ნაკადს მიაკუთვნებს. გარდა აშკარა ზოგადი თვისებებისა,ვერნთან მრავალი კონკრეტული დეტალის მონახვაც შეიძლება ამისდასადასტურებლად. "ბლოკადის გამრღვევებში" ვერნი ისე აღწერს საზღვაო გემს,"დელფინს", როგორც ბალზაკი "ეჟენი გრანდეში" აგვიწერს პროვინციის პატარაქალაქ სომიურს. ბალზაკისებურად ვერნიც ჯერ ზოგად მოცულობას და ციფრობრივმონაცემებს გვაწვდის, ახასიათებს გემის მასალას და სხვ. არ გამოგვაპარებს თავისიგმირების გენეალოგიას, არც იმის აღნიშვნა გამორჩება, რომელ ქარხანასა თუ ვერფზეაიწყო მის მიერ აღწერილი გემი, ან რომელმა სამრეწველო კომანიამ თუ სამეცნიეროსაზოგადოებამ ითავა მისი აშენება. თუკი ბალზაკს ყველაზე მეტად სოციალურიმექანიზმის აგებულება და ფუნქციონირება იზიდავს, ჟიულ ვერნი ხომალდისდანადგარების თავისებურებების და მუშაობის დაწვრილებით აღწერას აქცევსყურადღებას. ბალზაკი გვიჩვენებს სომიურის სოციალურ-ეკონომიკურ განვითარებასისტორიულ ასპექტში, ვერნკი კი მისი ხომალდის ტექნიკურ სიახლეებს უკვემიღწეულისა და მომავალ მიღწევათა პრიზმაში წარმოგვიდგენს. ამავე დროს,ბალზაკიცა და ვერნიც გვერდს უვლიან გაუმართლებელ რომანტიკულ გადაჭარბებას,გამოდიან ცხადად გამოძერწილი სინამდვილიდან და ჩვეულებრივს, რიგითს თავისისახელით იხსენიებენ. ასე იქცევა ჟიულ ვერნი, როდესაც ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ"დელფინის" კონსტრუქციასა თუ გაბარიტებში ყოველივე ჩვეულებრივი იყო, და რომადგილობრივ მოსახლეობას ტექნიკის არაერთი და ორი გაცილებით უფრომნიშვნელოვანი ნიმუში უნახავს.ვერნის სამყაროს ერთ-ერთ მნიშვნელოვან ღერძს არაჩვეულებრივის (რომანისციკლის სათაურშიც რომ არის გამოტანილი) და ჩვეულებრივის ცნებები