Keuzecollege Hoge EnergieFysica Katholieke Universiteit ... - EHEF

FIGUUR 4.3. Dubbele differentiële werkzame doorsnede voor 4.9 GeV elektronen verstrooid aan
waterstof en gemeten bij een hoek van 10° in a laboratorium systeem uitgezet tegen de energie van
het verstrooide elektron, E' , in GeV. De tweede schaal, W , geeft de invariante massa van het niet
gedetecteerde hadron systeem.
W 1
( Q 2 , x)
W 2
( Q 2 , x)
K 1
( Q 2 )
1
= –-----------------δ 2M p
q 2 ( x – 1)
= ----------δ ( x – 1)
2M p
. (4.27)
K 2
( Q 2 )
M
= –-----------------δ 2M p
q 2 ( x – 1)
= –------
p
δ( x – 1)
Uit experimenten met hoge energie elektronen blijkt dat de proton structuurfuncties niet deze triviale
structuur hebben. In Figuur 4.3 zien we de dubbele differentiële werkzame doorsnede voor elektronproton
verstrooiing als funktie van de energie van het uitgaande elektron, gemeten bij een vaste hoek
van 10° met betrekking tot de inkomende elektron richting in het rustsysteem van het getroffen proton.
Deze meting is uit Bartel et al. gepubliceerd in 1968. Behalve de elastische verstrooiingpiek is
er bij lagere energieën van het uitgaande elektron, en dus hogere uitgewisselde impuls met het proton,
structuur te zien die niet te verklaren is als het proton een puntdeeltje is.Dubbele differentiële
werkzame doorsnede voor 4.9 GeV elektronen verstrooid aan waterstof en gemeten bij een hoek van
q 2
60 Collegedictaat Hoge Energiefysica