Bekijk het PDF bestand.

honden van Thijs .
` . . . Maar meneer,' redeneerde de man, 'wou u mijn nou die pot
laten betalen? Ik kan toch niet helpen dat de honden van Thijs . . .'
'Vriend,' viel ik hem in de rede, jij wilt drommels goed de gewoonten
van 't dorp! Jij wist dat ze alles vreten, zeep, mais, kippen - 66k
roomboter. Ga jij nou bij Thijs en speel is ferm op, dan krijg je van
mij 'n fooi toe . . .'
's Mans gelaat betrok .
` . . . Opspelen bij Thijs - en de honden . . .?'
` . . . Da's jouw zaak .'
`Nee, dank u meneer! En dan - is 't waar of niet : mot me patroon
geen aanklacht indienen dat 'r van zijn terrein boter is gestolen?'
'Jij had 't niet moeten neerzetten . . .'
'Weet u wat, meneer: ga u nou bij de veldwachter . En zend u de
veldwachter naar Thijs . . .'
De veldwachter was juist bezig de olielantaarns van 't wegje to
ontsteken .
`Veldwachter,' zei ik, `de honden van Thijs hebben 'n potje roomboter
van me opgegeten . . .'
`Honden die boter eten?' bedacht hij verwonderd, boven op de
ladder, onnoozel kijkend alsof hij niet wist dat de Thijs'sche honden
bet heele dorp bestalen!
`Ja,' snauwde ik, eenigszins onwellevend . `De honden van Thijs
hebben mijn boter opgegeten . De boter stond op de regenton van
't hotel . . .'
'Daar kan 'k niks an doen,' zei de veldwachter, omlaag komend ;
'dan had u de boter maar niet buiten motten zetten . . .'
Ik lei bet geval nog eens precies uit, liet doorschemeren, dat ik er
wat voor over had als Thijs bekeurd of beboet werd, maar de man
had 'r geen zin in . Daarenboven meende hij, dat, zoolang ik geen
recu geteekend had - de boter door mij niet betaald hoefde to worden .
Nijdig liep ik terug . 't Was niemand z'n schuld, blijkbaar - en
niemand droeg de verantwoordelijkheid, blijkbaar.
Bij 't erf van Thijs klonk natuurlijk bet huilend, krijschend geblaf
der honden, die m'n witten broek zagen .
'Ja, je ben braaf . . . Goed zoo . . . Goed zoo' - suste ik .
De rooie beet lichtelijk in m'n broekspijp .
'Rustig! Koescht!' zei ik zonder eenig dreigend gebaar .
1 0 5