You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
panier 'n eind harder vooruit. De zweep kun je gevoegelijk laten<br />
rusten . Daar heeft-ie maling an. Die kent-ie blijkbaar zoo lang en<br />
zoo goed dat-ie er geen notitie meer van neemt . Ook hoef je niet<br />
met bedoeling to sturen . Er is maar een weg en Some houdt precies<br />
't midden . Je kunt er gewoon 'n dutje bij doen .<br />
Als je 't eerst half uur stuurt, denk je natuurlijk dat je leven er van<br />
afhangt, vin je jezelf 'n Piet . Je wijkt een minuut to vroeg uit voor<br />
'n kinderwagentje en bij elke kromming zit je mathematisch aan<br />
de leidsels to peueren . Langzaam zakt dat en vooral als je een paar<br />
maal prachtig 'gekeerd' hebt, begin je je net zoo op de gemak to<br />
voelen als Carre met z'n tien Trakkener hengsten . Zelfs over twee<br />
sterke glooiingen van den weg trok Sorrie den wagen met zeker<br />
gemak voort . De stalbaas heeft gelijk, 't beest is niet schoon, maar<br />
sterk . Na anderhalf uur zijn we in IJmuiden . Voor <strong>het</strong> hotel Willem<br />
Barentsz stop ik met statie, neem Some bij z'n hoofdstel, heel voorzichtig<br />
- eens heeft een paard voor 'n sleeperswagen me willen<br />
bijten, toen ik 'm streelen wou ; zoo jets blijft je bij - en roep den<br />
eigenaar .<br />
'Kan mijn paard hier even gestald worden?'<br />
'Jawel mijnheer .'<br />
'Wat kost dat?'<br />
'Vijf en twintig cent .'<br />
Lou en ik helpen den man Some uitspannen .<br />
Lou wriemelt angstig raar . `Mask in Godsnaam zooveel gespen niet<br />
los,' roep ik benauwd . 't Is toch heel gemakkelijk om 't los to maken,<br />
maar strakjes weet je niet hoe de boel weer moet zitten . Zoo. Sorrie<br />
wandelt den stal in . Lou en ik achteraan om toe to kijken, dat ons<br />
paard goed verzorgd wordt . Nu Sorrie in neglige staat, is hij niet<br />
erg appetijtelijk. Overal waar tuig gezeten heeft, zijn kale witte<br />
plekken en bij z'n oor is 'n open wond van 't schrijnen .<br />
Toch begint ons paard met groote opgewektheid van de ruif to<br />
vreten . Aan eetlust schijnt 't hem niet to mankeeren . We bekijken<br />
de sluiswerken . Lou en ik, wandelen een klein end naar de vluchthaven,<br />
drinken een glas bier, gaan terug naar de stal . De bediende<br />
spant 't paard voor den wagen, Lou maakt ook 'n paar gespen vast,<br />
die hij zeker weet dat zoo gezeten hebben, maar die de knecht weer<br />
veranderen moet en we gaan terug . Volgens afspraak stuurt Lou .<br />
leder de heeft van den weg. Het spreekt van zelf dat ik honderd aan-<br />
70
Change language