Bekijk het PDF bestand.

De vader, zwak van borst - de man had bij 'n karwei 'n ongeluk
gehad - verdiende 'n zuur stukje brood met 't verkoopen van 't een
of ander dat-ie van 'n firma in depot kreeg en weeklijks moest afrekenen
. Als de moeder niet gewasschen had, zouen ze honger gelejen
hebben . Annetje en Maartje gingen op school, deeen samen
boodschappen, speelden in de straat . Ze deden alles samen. 'k Had
met ze kennis gemaakt bij 'n generale schuilei-partij .
Nu stonden ze verlegen op 't hordes .
'Meneer,' zei Annetje, de oudste, die Maartje aan de hand hield,
`meneer, zijn die centen van u?' Ze hield in 'r slijkrig-bezweet pootje
'n prakje centen en twee-en-halve-centstukken .
`Van mij?' zei ik : `nee, kind . . .'
'Ze leien toch op iiw stoep,' zei Maartje, 'enne toe dachte we . . .'
'Ja, toe dachte we . . .' zei Annetje angstig-Iacherig .
'Wel, wel,' praatte ik als een braaf zedemeester, die drommels goed
weet, dat je deugd moet beloonen, - `wel, wel ; hebben jullie dat op
mijn stoep gevonden, en ben je zoo eerlijk om to komen waarschuwen?
Nou, da's heel best, da's heel goed van je . Hoeveel centen
zijn 't?'
'Veertien,' zei Annetje, die de schat al geteld had .
`Zoo,' sprak ik erg vriendelijk : `nou, 'k dank je wel hoor . Geef ze
maar hier, dan zal 'k 'ns hooren van wie ze zijn en omdat jullie zoo
fatsoenlijk brengt wat je gevonden heb, krijg je allebei 'n cent om
balletjes to koopen .'
`Dank u, meneer,' zeien ze en verheugd dribbelden ze de straat uit,
elk met 'n cent in 't gesloten heete knuistje .
De twaalf warme centen lei 'k in 't keukentje . Misschien dat de
schoonmaakster ze op de stoep had laten liggen, toen ze vanmorgen
schuurzand aan de deur nam . En zooals 't natuurlijk gaat bij iemand
die zwaar 's nachts over kunst beweert : bet zaakje werd vergeten .
Alleen, als ik Annetje en Maartje in de straat spelen zag, dacht ik,
zooals elk achtenswaardig burger denken zou : - wat geven die arme
menschen hun kinderen 'n frissche opvoeding - wat 'n contrast met
andere kleuters die mogelijk veertien gevonden centen zouen versnoepen
.
'n Week later, weer op Zaterdagmiddag, terwijl 'k luierend-rookend
van 'n anderhalvekolomsche eigen tooneelcritiek genoot, balanceerde
de staaf van de schel 'n paar maal, zonder geluid van de schel
9 7