Bekijk het PDF bestand.

Mag een vermoeid auteur z'n nering niet vergeten?
De hotelier, die deze onartistieke gegevens in 't soezelend hoofd
des gasts niet vermoeden kon, sprak om beurten zijn pantoffels en
mijn bottines toe . Elk ontwijkend gezegde beminnelijkte hij langs,
van Berlage - onbegrepen reus - naar Rossing - veelbegrepen - van
Rossing op Israels wippend . Wij knikten zonder verzet, tot we kans
zagen aan 't woord to komen en handig manoeuvreerend het begrip
Hotel inlaschten . Steeds kwaadsprekend over vele hotels en vele
hoteliers, over slechte bediening hier en afzetterij daar, zwom de
auteurs-nering heen in den damp der sigaren, causeerden we opgewekt
over hotels en hotels, de moeilijkheden van 't inkoopen
doen, de duurte der belastingen, den last met het personeel, de
schunnigheid van oplichters die vertrekken zonder to betalen, de
aanmerkingen van handelsreizigers op 't voortreffelijkst menu - en
zoo voort . Toen, bij twaalven, in de stemmige stilte der zaal, deed-ie
een waarlijk verhaal, bebabbelde hij een kleine wreede historie . Nu,
na jaren, hervoelend de loomende verveling van die avond, hoor ik
de stem nog, de kalme, rustige praatstem, de smakjes der pijp, het
breede tikken der klok, de hernieuwde opklaring van het geluid uit
den wel omschoren mond .
` . . . Ja, u denkt dat nou wel - maar u vergist zich glad . 'k Ben lange
na niet in 'n gemaakt bed gestapt - 'k heb tijen van zorg gekend
zoo groot, dat 'k dacht 't op to moeten geven, 'r met me vrouw
over praatte den boel aan de schuldeischers to laten en ergens ober
to warden . Een avond vooral vergeet 'k nooit al word 'k honderd .
Nee, nou moet u is luisteren . 't Is haast een roman . 't Is meer as 'n
roman . We waren nog geen jaar getrouwd, me vrouw en ik, en we
zaten knapjes vast. Dat komt omdat we 't hotel modern hadden
gemaakt, met geschilderde plafonds en electrische schellen . U had
't vroeger moeten zien . Nee! Niet to herkennen! 't Ging op krediet
- dat mag 'k wel zeggen, nou alles betaald is - en we braken d'r onze
hoofden niet over, toen 'k quaestie met de schilder kreeg. Om me
is lekker dwars to zitten, begon die met 'n advocaat. Ja, da's waar .
Ik ook na 'n advocaat. Maanden lang leien we to vechten en 'r
kwam ook hommeles van andere kanten . 't Is of ze 't ruiken en
mekaar aansteken . Over me hotel had 'k niet to klagen . Dat liep
vlot . Met 'n beste keuken en 'n zoo gesorteerd ontbijt as ik geef,
1 74