Bekijk het PDF bestand.

hiele - romromrom - romromrom . . .
Maar die eene, die honk van 'n ster laat-ie niet los, al gaan ze op
'm trappe - die mot moeder hebbe - die zal-ie 'r in 'r hande geve voor
't furnuis en voor de turve en voor de appelestroop en voor . . . romromrom
- nog 'n boekie - nog 'n zet - as-ie d'r nou niet is spoegt-ie
z'n longe uit - valt-ie 'r dood bij nee - hurt, nog tien passe, de
sigare-winkel - 't pothuis - de trap of glije as toen-ie de meide kneep
- O! - O! - Ooooo . . .!
Zij, in d'r nachthemd, de oogen rood van 't huilen bong over z'n
bed . 'Wat doe je dan, Jan? Wat is d'r dan, Jan?'
D'r arm sloeg ze om z'n hals, 'm sussend en steunend . De kruier,
opgeschrikt door 't gillen, had de lampepeer uit den hanger genomen,
lichtte bij - en de meissies, op 't matras op den grond, keken
doodsangstig . Stuipend in de bedstee, de vuisten in 't doornatte
kussen, praatte-ie verwilderd van de zwaan en de bakker en de
goudvisschies en de sterre die-ie had late glippe - en de groene die-ie
had meegebracht en de brooje - dan, als de lampschijn moeder's
tranen beketste, bonsde-ie in 't kussen terug, krijschend dat ze niet
an 'r ooge, o God niet an r ooge most hange - an 'r bore as Merietje
van de bakker! - dat ze ze in d'r hand most legge om 't licht to zien -
en de deur toe houe dat-ze niet na de hemel werom zoue schiete as
de andere . . .
`Toe, jongen - toe nou, Jan - kom tot je zellef,' griende ze, 'm op
z'n heet voorhoofie zoenend : 'wil je wat drinke?'
`Nee, nee!' schreeuwde-ie : 'ik ken 't niet helpe als je ze vliege laat -
je mot 'r 'n takel voor koope . . .'
'Nou - genoeg!' gromde de kruier: 'hou je zussies niet wakker .'
Toen sloeg dolle Jan z'n armen om den blooten nek van de vrouw
en zich tegen 'r op wringend, radeloos van angst en ellende, hijgde-ie,
dat ze 'm niet mee most geve, as ze 'm kwamme hale .
`Nee,' snikte ze, voelend dat 't gedaan was .
Drie dage later gaf ze 'm mee - konden Corrie en Sien en Zus in 't
ouwe bed slapen .
1 67