Bekijk het PDF bestand.

`We kenne toch 'n teelegram zende!'
`Bets - je blijft zitte! Oom Mijkel haalt 't makkelijk!'
`Pas op!' zei de conducteur, 't portier sluitend .
Even waren ze stil, ondersteboven van de ellende met 't recu . Ze
keken naar de klok, naar 't gat van de trap, waardoorheen oom
Mijkel verdwenen was . Bets uit 't raampje gebogen, met schellen
onder 'r oogen en 'n neus die snoof asof ze Narciss bij Van Lier in
de Amstelstraat op 't lijk van de markiezin De Pompadour zag liggen
- beet op d'r lippen van hitsende spanning . Gotogot, geen nachthemd,
geen haarkam, geen stuk kleere as je aankwam - niks in Antwerpen
to krijge door de douane die alles an de grenze hield! Rachel,
fel-rood van angsten - met oom Mijkel had je toejoer avonture! -
was 'n eind na de trap geloopen, telkens omkijkend of de trein 'r
niet vandoor ging . De witte adembuiltjes ploften 'r neus uit, wilder,
onstuimiger as de groote wijzer 'n zetje verschoof . Moeder, in diepste
verlatenheid, telkens naar de verkeerde zijde voor elken haastigaanstappenden
reiziger wijkend, houdingloos in 't gestommel van
karren, 't slaan van deuren, 't binnenloopen van 'n trein, 't jachten
van menschen en menschen ; moeder uit 'r sfeer van warm-besloten,
zelden verlaten kamertje met beste benejen- en bovenburen, stond
verward en beduusd, huilerig en hulpeloos, niet goed begrijpend
waarom Mijkel zoo weggehold was, toch met de aanvoeling van 'n
allerverschrikkelijkst gebeuren . De eenige die 'r positieven bij mekaar
had, was tante Sofie . Die was eerst na den conducteur gedribbeld,
toen na den hoofdconducteur, en over 'r woorden struikelend
soebatte ze effen to wachten, 'n paar minuten to wachten, tot Mijkel
met 't recu voor 'r nichtje werom kwam - dat 't de schuld van de
kruier-van-mast-de-pekelkomkommer-winkel was. Davidje, onthutst
door 't grommend antwoord van den man met de breede rooie bandelier,
kloof z'n nagels tot 't vleesch .
Dan zwaaide Bets ineens verrukt met 'r arm . Boven de trapgrot
daagde 't hoofd van oom Mijkel met de watten propjes . Hoestend
op stikken of - dat was geen beweging voor 'n man, die bronchitis
to pakken had - plompte-ie van 't eene been op 't andere, haast
vallend over den boom van 'n postkar - en toen-ie vlak voor 't portier
met 'n adem-piepende, zwak-reutlende borst stopte, hakkelde-ie met
weerbarstige stuip-hijgingen, dat 't een gulden zeven en veertig an
vracht kostte, dat-ie maar vijf en vijftig cent bij zich had, dat ze
208