Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
dagschuw, lichtelijk-bevreesd 't gevaarte van den trein af, de wagens<br />
as reuzen met tafeltjes d'r in, alleenig 'n deur an de achterkant .<br />
'n Wonder! Of je 'n sallon zag. 't Stoomen en snuiven van de locomotief,<br />
die van de stations-overkapping 'n wolk maakte, bedremmelde<br />
'r. 'r Lippen kon ze niet stil houen van de koortsende angstbesluipinkjes,<br />
dat 'r dochter met die gevaarlijke meschien over zoo'n<br />
afstand most .<br />
`David niet zoo dicht 'r op,' sprak ze vreemdelijk lachend : `as die<br />
vort gaat leg je d'r onder eer je 't weed - Mijkel - in gosnaam hou<br />
geen voet op de tree - doe mijn 't plezier en ga achteruit . . .'<br />
Hij, meer dan eens na den Haag en Rotterdam geweest, schokte<br />
kregel z'n druipnatte voering-schouders . Zeven minuten nog . `Je<br />
mot mijn leeren reizen,' zei-ie gemelijk, Davidje 'n tik op z'n vingers<br />
gevend - ibbel wier je van 't nagelkluiven dat de jongen zonder<br />
ophouen dee: `as je weer op je vingers bijt, krijg je 'n draai om je<br />
ooren! Mot 't 'n verzwering an je hande worde??<br />
'As d'r nou maar 'n dame bijkomt,' zei Bets angstig voor de reis in<br />
'n coupe alleen .<br />
`Waarc m? vroeg oom Mijkel : 'boven je hoofd hangt de noodrem -<br />
as d'r wat gebeurt - d'r gebeurt niemendal! - heb-ie zooveel hulp je<br />
noodig heb! En an de douane hou je je sleutel bij de hand voor de<br />
visitatie - voor de olijve hoef je geen rechte to betale - anders eet<br />
je d'r eerst 'n paar, dan is de pot angebroke, hoor je?<br />
Of ze gestoken werd stond Bets ineens op . De sleutel . De koffer!<br />
Allemachtig ze had nie-eens 't recu van de kruier!<br />
'Heit u 't recu, oom Mijkel? vroeg ze driftig .<br />
Z'n oogen doken in z'n behaard gezicht, dan schichtig naar de<br />
stationsklok . 8 .22 . . . 8 .22 . . . Zonder to antwoorden schoot-ie als 'n<br />
vluchtende misdadiger naar de trap, bijna tegen aankomende reizigers<br />
botsend . Bets, moeder, tante Sofie, Rachel, Davidje keken 'm in<br />
een ontzetting na . Hoe men 't recu kon vergeten! Hoe de kruier 'r<br />
uit z'n eigen niet an gedacht had! Hoe men zoo stom kon wezen!<br />
En dat ze 't allemaal in de haast door d'r hoofd was gegaan!<br />
As oom hard loopt haalt-ie 't!' zei Rachel, de wijzers van de klok<br />
met benepen oogen vasthoudend . Je zag de groote verspringe! 8 .23 .<br />
'Zal 'k 'r zoolang uitkomme?' vroeg Bets wit van schrik .<br />
`En as-die vortgaat! As ze in Antwerrepe voor niks an 't statioon<br />
wachte?<br />
207