Bekijk het PDF bestand.

'Ze heeft toch heelemaal zijn gezicht . . .'
'Da's niet voor haar to hopen,' zei de moeder .
`Precies zijn oogen en zijn neus . . .'
'Nou - hou daar nou maar over op,' zei de moeder .
'Kom je niet eens bij opa,' vleide de oude man : 'Kom eens hier met
je prentenboek .'
Het kind wipte over . Het witte, zilverend baardhaar slierde langs
de roode koontjes .
En weer was de stilte van luistering, waarin het kinderstemmetje
en de stem van den grootvader .
Ze hadden een groote gekleurde prent voor zich .
`En wie is datte opa?'
'Dat is 'n diender .'
`En die?'
'Dat is 66k 'n diender . . .'
`0, lachte het kind hel-op : 'Kijk is . . . die jonge die is in 't water
gevalle . . . Enne nou springt de hond ook in 't water . . . Enne wat
gaat die hond nou doen . . .?'
`Die hond haalt de jongen 'r uit,' expliceerde de oude man .
'Enne wie haalt de hond 'r uit?' fantaseerde het kind .
` . . . De hond . . . De hond . . . Die wordt 'r door 'n kat uitgehaald . . .'
'Enne de kat?'
`De kat? Ja zoo kan je wel an 't vragen blijven, malle meid . . .! De
kat die kruipt er zelf uit . . .'
Het blad werd omgeslagen . Een nieuw met veel geel, rood, groen
kwam boven to liggen .
De lamp scheen vrindelijk op al de toegebogen gezichten .
'Enne wie is datte, opa?'
'Dat is weer 'n diender .'
'Weer 'n diender?'
( Ja . ,
'Enne die?'
'Da's je vader,' zei hij strak - en naar mij knipoogend, vroeg hij :
`En wat is je vader, Co?'
`Me vader is 'n schurk,' zei het kind .
`Gded onthouen,' knikte grootvader .
En het zilverhaar van zijn baard witte in lachschudding tegen het
kinderkopje.
86