17.08.2013 Views

Bekijk het PDF bestand.

Bekijk het PDF bestand.

Bekijk het PDF bestand.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

kneeden, hoe durven we dan grof de hand leggen op diefjes-van-lood,<br />

inbrekertjes-van-'t-oogenblik, snoodaards-van-peperkoek, vagebonden-met-korte-broeken,<br />

struikroovers-zonder-verstandskies? Het is,<br />

om <strong>het</strong> behagelijk to zeggen, niet geheel pluis . 'n Kind moest door<br />

een Raad van verstandige Moeders gevonnist worden, niet door<br />

mannen met dikke Wetsboeken . En als 't laatste noodzakelijk is,<br />

moest niet alleen een Rechter-mot-'n-vonnis onbenoembaar zijn,<br />

maar een elk die na z'n promotie weigert to beeedigen dat-ie in z'n<br />

jeugd geen appelen, centen, snuisterijen etc . stiekum gemoerd heeft .<br />

Deze bijster snuggere bedenkingen gewerden me, toen 'k glimlachend<br />

dacht aan de stoep met de gouden eieren, glimlachend aan<br />

'n huilende, doodelijk-beangste moeder .<br />

We woonden in Amsterdam, in 'n straat dicht bij 'n volksbuurt -<br />

we waren bevriend geraakt met 'n heele bende kinderen . 's Zomers,<br />

als 't schemerde, werd 'r geravot, deden we mee - 's winters, als<br />

sneeuw de keien belei, koggelden we dat de politie 'r aan to pas<br />

kwam. Soms stoof 'n dozijn ons koolgrondtuintje in . De jongens<br />

poenden met halters, de meisjes zochten wat ongelukkige grasblommen<br />

. De onderlinge toon was allergemeenzaamst . 'Doen jullie<br />

mee?' schreeuwden ze dikwijls door de openstaande ramen, als ze<br />

genooten to kort kwamen - `meneer, we hebben visschies gevangen!'<br />

- 'meneer, de jongen van de bakker <strong>het</strong> 'n doos an de hond z'n staart<br />

gebonden . . .!'<br />

Elke zomersche dag had z'n finder straatnieuws . Ze belden soms<br />

om 'n touwtje voor 'n tol of om 'n stukje pleister . Bij de 'stedenten'<br />

was 't 'n zoete inval en de 'stedenten' verzetten zich niet to zeer .<br />

't Was zoo makkelijk, "s morgens' 'n jonge aan to roepen, om<br />

twee centen melk to halen, of 'n buurmeissie voor 'n pond suiker .<br />

Zoodat 'k op 'n morgen, zegge middag - de tijden van zwaarwichtige,<br />

hol-bolle, nachtlijke tooneel- en kunstkritiek kenden geen ochtend<br />

- toen 'r gescheld werd, met 't bekend schraperig bel-geaarzel van<br />

kinderen die op 'r teenen moesten staan, om bij den knop to komen,<br />

en twee geel-blonde hoofdjes door 't deurglas groenden, 'k bereid<br />

was diensten to bewijzen .<br />

`Zoo Annetje en Maartje,' zei ik, 'wat is 'r an 't handje?'<br />

'k Kende ze. Ze waren de twee eenige dochtertjes, kinderen van acht<br />

en tien, misschien ouder, van 'n waschvrouw, ergens in 'n zijstraat .<br />

96

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!