Bekijk het PDF bestand.

werk in den steek laten .
Bij de kast trok-ie z'n gekleede jas uit, lichtte 't kantoorjasje van
den haak. Toen hing-ie z'n schoone manchetten op, opende den
lessenaar, klom op de kruk, en terwijl-ie z'n gerij kreeg en de jongste
bediende de boeken toeschoof, kromde z'n rug in oude, geduldige
kromming .
'Alle drommels!' riep Van Velzen van den overkant : 'wie heeft jou
zoo in 't goud gezet??
'In 't goud??
'Sakkerloot wat 'n mooie ketting . . .!'
'Heb 'k al Lang,' loog hij kregel .
'Nou, 'k heb 'm nog nooit gezien,' praatte Vorsterman .
Ze werkten, redeneerden 'r wat tusschen door .
Over den klimop-muur van 't achterplaatsje snee Augustus-zon 'n
felgroenen, licht-ketsenden driehoek .
En 't windje uit den tuin om den hoek dee de blaadjes spiralen en
knikklen .
De muur liep zoo hoog, dat je geen hemel zag, enkel de groene,
warrelende klimopsprieten, de zwart-groene blaadjes benee, de zilverstuivende
boven .
Tegen elven was de zon weg, werd 't overal egaal grijziggroen, groen
bestoven door stadswalm, groen dat slaaprig bleef benglen op 't
windje .
De lippen mummelend tegen 't gepraat in - 't gepraat dat niet mdcht,
de je toch niet verbieden kon - begon-ie to tellen voor de maandbalans,
met de pen de cijfers volgend, eerst van beneden naar
boven, toen van boven naar beneden voor de controle en onderaan
elke bladzij schreef-ie met potlood de getallen . Als 't kl6pte ging 't
morgen in inkt . Hij telde langzaam . Soms hield-ie stijf de inktlooze
pen halfwege 'n kolom, boog dieper naar 't papier, telde voort .
Malle Jans, die gedacht had, dat ze 't kantoor groen hadden gemaakt
- wat ze nou zeggen zou as-ie thuis kwam?
Trrrr . . .
De electrische schel .
Of meneer De Haan op 't prive-kantoor wou komen .
Zacht-trillend liep-ie de gang door, wotend dat 't niks was, dat de
patroon en de procuratiehouder netzoomin an oon Augustus dach-
1 46