You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Geen antwoord.<br />
Dichter bij de deur van de tuinkamer, klopte hij aan. `Ben je hier<br />
Corrie . . .? Mag 'k even binnenkomen?<br />
Weer geen antwoord .<br />
Verwonderd deed hij de deur open, schrikte terug. Op <strong>het</strong> bruinhouten<br />
kastje, stonden de halve-portfleschjes in vloeipapier gewikkeld<br />
. Twee op de bezeilde tafel, waren geheel leeg, met de tinnen<br />
hulzen stuk-getrokken . Er lag een omgeworpen glas naast de kurketrekker<br />
en er stand een blikken doosje met Engelsche wafeltjes .<br />
Dt zag hij <strong>het</strong> eerst . Toen bleef hij met sentimenteele triestigheid<br />
kijken naar Corrie's moeder, die in den rieten leunstoel hing, mond<br />
wijdopen in snurking, handen geklemd om de leuningen . Haar dik<br />
gezicht was rood van verhitting . Op 't voorhoofd lag een natte doek .<br />
Twist bewoog niet . De slingerklok tikte, <strong>het</strong> snurken sleepte zacht<br />
door de kamer. Het was alles in eens duidelijk . De portgeur sloeg<br />
hem tegen uit de lage, vale tuinkamer, waar de meubeltjes verduwd<br />
stonden, waar de nog voile flesschen op <strong>het</strong> bruinhouten kastje de<br />
eenige weelde waren . Kort keek hij . Het was een pijnlijke, bruute<br />
revelatie. Zonder geluid deed hij de deur dicht, liep op de teenen<br />
terug naar zijn kamer . Net bij tijds . De buitendeur plofte rustig in<br />
<strong>het</strong> slot, voeten bewogen voorzichtig in de gang en er kwam even<br />
rust. Dan werd er weer op zijn deur geklopt.<br />
'Entrez!'<br />
'Hier is de inkt, meneer .'<br />
'Breng je 't nu tbch zelf Corrie?'<br />
`O jawel . . . u ziet me voor veel zieker an dan ik ben . Malligheid<br />
hoor . . .! Mama is nier erg lekker . . . wat hoofdpijn .'<br />
`Ben jij de inkt gaan halen?<br />
'Ik . . .? Welnee . . . Hoe komt u 'r op . . .? Nee da's 66k 'n vraag!<br />
'k Mag toch niet in avondlucht . . .! Nee dat heeft, ma gedaan . . .<br />
Maar nu is ze weer niet goed . . . Wat migraine . . . De koffie zet<br />
ma . . . strakjes zal ik ze wel binnen brengen . . . Wil u 'n haarspeld<br />
voor 't kurkje van 't fleschje . . .?'<br />
Bleek, licht-bezweet stond ze in den lichtkring der lamp, perreltjes<br />
onder <strong>het</strong> gepluim van <strong>het</strong> voorhoofdshaar .<br />
'Heb je al een glas port gedronken? vroeg hij, peuterend in <strong>het</strong><br />
kurkje .<br />
`Nee hoor,' zei ze, hoofdje schuddend, met cen rilling van afkeer .<br />
6 7