You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
`Hoe meent u?', vroeg hij, op m'n gezicht ongewenscht onraad<br />
speurend.<br />
'Wel,' zei 'k : 'dat bericht over 't stuk van zekeren Smit, dat jullie<br />
voor ruim 'n week brachten, was bepaald fameus-voorbarig en indiscreet!'<br />
`Voorbarig!' zei hij : `waarom voorbarig . . .! 'k Heb toch zelf 't telegram<br />
van Perier aan Smit gelezen??<br />
'Werkelijk?' spotte ik .<br />
`Op m'n woord!' zei hij verbaasd : `en 'k zou wel willen weten sinds<br />
wanneer 't 'n indiscretie is, dat je van 'n nieuwtje, dat de vrouw<br />
je zelf `in vertrouwen' laat lezen . . . misbruik maakt!V<br />
'0, als dat 't geval is,' zei 'k nadenkend en ernstig : 'als dat 't geval<br />
is, heb ik niet to beweren! Dus ze heeft 'm telegram laten zien??<br />
'Ja, 'n stadstelegram .'<br />
`Wanneer??<br />
'Nou 'n dag voor ik 'r 'n entrefilet over schreef . Is 'r 'n kink in den<br />
kabel gekomen??<br />
'Waarde beer,' zei ik, me retireerend : 'daar mag ik me niet over uit<br />
laten . Maar wees u voor 't vervolg zoo vriendelijk, eerst dan berichten<br />
op to nemen, als ze u uit 't theaterbureau opgestuurd worden .<br />
Dat is ons aangenamer . . .'<br />
`k Sprak 'r geen woord met Perier over, had 'n paar supposities die<br />
me beletten 'r nog meer menschen in to mengen . Dat telegram,<br />
't welk Voorburg van de 'Avondpost' gelezen had, was natuurlijk<br />
nooit door Perier verzonden. 't Kon al niet, omdat m'n brave chef<br />
dat soort dingen niet zelf dee-en 't kon nog minder, omdat we samen<br />
over 't geweigerde stuk hadden gesproken .<br />
's Morgens, bij m'n ontbijt, maakte m'n hospita 'n praatje .<br />
'Wat duet me dat 'n pleizier voor meneer Smit boven,' babbelde ze :<br />
`wat doet me dat machtig plezier, dat z'n stuk opgevoerd words!'<br />
'Nou,' glimlachte ik : 'dat kan nog wel 'n paar jaartjes duren!'<br />
'Meent u! Hoe jammer!' sprak ze teleurgesteld .<br />
`Heeft u 't ook gelezen?', lachte ik, me over de plotselinge belangstelling<br />
van 't vrouwtje, dat uit 'overtuiging' nooit 'n voet in 'n<br />
theater zette, verwonderend .<br />
`Nee, dat niet,' ontkende ze : 'maar ik groei d'r zoo in, omdat-ie zoo<br />
krimmeneel ziek is, en toe dee 't me zoo 'n machtig plezier, dat de<br />
brief van meneer de directeur kwam . . .'<br />
220
Change language