You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
zelf. Wie stond 'r nu weer op z'n teenen voor de deur? Ze waren<br />
'r weer . En weer schuchterde de stem van 't oudste meisje :<br />
` . . . Meneer - we hebben centen bij u op de stoep gevonden . . .'<br />
`Weer?' zei 'k verwonderd. 'Hoeveel dan?'<br />
'Drie en veertig cente, meneer . . .'<br />
Ze hield op 'r handvlak 'n kwartje, 'n dubbeltje, acht centen .<br />
"s Jongen - die zijn niet van mij,' zei 'k : 'heb je al bij de bovenburen<br />
aangescheld?'<br />
`Ja meneer - die hadden niks verloren . . .'<br />
`De juffrouw,' verklaarde Maartje nader, `de juffrouw heit de cente<br />
in 'r beurs nageteld - maar de juffrouw miste niks . . .'<br />
'Nou,' zei 'k weder denkend aan de Zaterdagsche schoonmaakster,<br />
en 't verkeerd vindend om kinderen drie en veertig centen to laten<br />
houden - 't werd toch versnoept: 'geef ze dan maar hier - dan zal ik<br />
ze apart leggen en als je soms hoort dat 'n ander ze verloren heeft -<br />
haal ze dan maar weer weg . . .'<br />
'k Nam de warme geldstukjes, wou de deur sluiten, maar bedenkend<br />
hoe aardig en eerlijk 't van de kleuters was, riep 'k ze terug, gaf ze<br />
opnieuw ieder 'n cent . Blij huppelden ze weg en ze nakijkend zag<br />
'k ze 't snoepwinkeltje ingaan . De schoonmaakster wist niets van<br />
drie en veertig centen . Die lachte . Die smeet niet met geld op 'n<br />
stoep . Ze kon niet bedenken wie 't gedaan kon hebben . Korte<br />
metten makend gaf ik h'a'ar de een en veertig centen, om 'r wat<br />
extraas voor to koopen . 'r Werd niet verder over de historic gesproken<br />
. Over veertien en drie en veertig centen, op je stoep gevonden,<br />
maak je je niet druk. Wel kan 'n slim lezer, die van deze kinderbezoekjes<br />
vemeemt en ze in verband brengt met m'n snuggere inleiding,<br />
achteraf detective-spitsvondigheden spinnen, maar wel zelden<br />
geschieden de dingskens in 't leven zoo scherpomlijnd als 'n n'averteller<br />
ze zwart op wit koppelt .<br />
Zelfs was 'k niet achterdochtig, niet onaangenaam-wantrouwend,<br />
toen 'k bij m'n eerste ontbijt om 'en uur, vijf en zestig centen naast<br />
m'n bord vond?<br />
`Ant,' zei 'k, 'wat is dat voor geld?'<br />
Het was weer Zaterdag .<br />
'Ja, meneer,' zei ze, 'da's gewoon 'n wonder . 't Is om angstig to<br />
worden . . .'<br />
'Wat dan?'<br />
98
Change language