Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ztoe, om toch gelijk to hebben<br />
. . .! 'O'n vader mot nog geboren<br />
worden . . .! Bij God!'<br />
"k Zal maar niks antwoorden!' antwoordde meneer : 'maar 't is voor<br />
jouw verantwoording . . . Ik heb gewaarschuwd . . .'<br />
`Kind, dat is je vader!' sprak mevrouw diepst-tragisch 't Benjaminnetje,<br />
dat zonder 't flauwst benul van 't doodsgevaar, waarin-ie door<br />
't schrokken van zooveel kraats-goud zweefde, toe kind, as je besef<br />
had, zou je 'n anderen kant uit-lachen!'<br />
Dan, met opperste toewijding, duwde ze 't kleuterbaasje 'n versch<br />
balletje koek in, waartegen-ie zich met hardnekkig-verknepen tandjes<br />
verzette. Beu van de zoetigheid, niet tegen 't moederijk geweld<br />
en de moederlijke listen <strong>bestand</strong>, maakte-ie van z'n mondholte<br />
koek-veem, 'n deeg-pruim, waaraan en waarin-ie haast stikte.<br />
'n<br />
'Hebbie pijn, Bennetje?' informeerde meneer, die geen lef had<br />
tegen de koekknoedeltjes, welke mevrouw's<br />
langer to protesteeren .<br />
vingers kneedden,<br />
`IJnnnn . . . ijnnn,' praatte 't intelligent kereltje na, en omdat<br />
spreken met 'n dicht-gecementeerden mond zelfs voor lieden-metlevens-ondervinding<br />
bezwaren heeft, kreeg-ie 'n zoo blaffenden<br />
brokkelhoest, dat mevrouw 'm doodsangstig to hulp kwam .<br />
Toen, goddank, verscheen de reddende engel, kalm, glimlachend<br />
dadelijk meester van de ingewikkelde situatie .<br />
'Dokter, Bennie heit tien gulden ingeslikt!' zei mevrouw in subieten<br />
sniktoon, en met 'r be-koekten zakdoek bette ze zich de oogen . .<br />
'daar zit zoo'n juffrouw bij! Dat laat zoo'n mensch toe!'<br />
.<br />
'Tien gulden - tien?' vroeg de arts, ijzingwekkend-droog-komiek -<br />
of-ie an tien heele guldens dacht!<br />
`We hadden gegeten,' begon meneer zakelijker uiteen to zetten :<br />
'ik lig op de kanapee, me vrouw zit an tafel en . . .'<br />
`Doe me 'n genoegen!' viel mevrouw nerveus in de rede : `en hou<br />
de dokter niet op! Ach lieve God, dokter, wat motten we beginnen!<br />
'k Heb 'm al 'n kwart snijkoek gevoerd . . .'<br />
'Daar moet u dan mee ophouden,' durfde de dokter to lachen - goed<br />
dat-ie meneer niet was! - `we zullen 'n purgeermiddeltje voorschrijven<br />
en eer 't avond is, vermoed ik . . .'<br />
't Alwetend potloodje schreef op 't gretig blokpapiertje<br />
snuffelde tranen weg - meneer keek somber .<br />
- mevrouw<br />
'Zou 't niet noodig zijn dokter,' vroeg-ie bedrukt : `me zoon met<br />
2 33