Bekijk het PDF bestand.

In 't lekker-warm voorkamertje, waar de vulkachel glociend snorkerde,
wijnrood van bol, rossigen schijn in de snel groeiende schemering
dampend, plompte ze in den leunstoel bij 't raam .
Ze zag niks, niks van den kringelenden vuurgloed op 't tafelkleed,
niks van de vlammende drinkglazen, die den rooden haardschijn
zoo vinnig ketsten als water 'n ondergaand zonnetje, niks van den
voorsten tafelpoot purper van aanslag, niks van 't lampe-koper dat in
den kamer-schemer vonken spette, niks van de dolle wiegelendschuimende
spelinkjes op 't plafond . Zelfs 't heerlijk stukje lendenzonder-been,
dat op den ring der kachelpijp to schokkend smoorde,
noch de goddelijke soep-met-balletjes op 't petrolie-stel hadden 'r
aandacht.
In de duister-wijkende straat, waar de eerste lantaarns begonnen to
lichten, bleekte de sneeuwlijn van kozijnen en stoepen. De juilende
wind had 't spion volgesmakt, de pui van 't overzij-huis als in
pleistring bestreken . De keiweg zelf, bestapt en doorreden, geulde
van modder en zwakjes glimmende plassen .
Tante Roosje, puntig van rug, slap-handig, met 'n onderkaak die
nauwlijks aan de scharnieren houvast had, zag niks van de kamer,
niks van buiten .
In 'r hoofdje, sinds 'n halve eeuw minstens aan kamertje-dit, kamertje-dat
gewend, stond enkel de meid, de meid in de houding van
nog geen kwartier gelejen, de meid met 'r uitgestreken gezicht en
de plotselinge, geniepige herrie over geregeld niemendal . Gister
had ze 'r nog voor d'r twaalf-uur 'n kluif laten opeten - eergister,
bij de koffie, 'n ouwbakken boterkiks . Wat 'n dier. Wat 'n serpent .
Wat 'n doortrapte, door de wol geverfde, hartelooze judas, om 'r
boeltje mee to sjouwen op zoo'n ongelegen uur, vlak voor 't eten,
vlak voor Sjabbes .
Ze zou 'r gerechtvaardigde schimperij met waarlijke gretigheid
hebben voortgezet, hadde aan de eene zij 't dekseltje dat 't kostelijk
stuk lenden dekte, niet in waarschuwing gemopperd en aan de
andere de trap onder twee bekende voeten gekraakt .
Net had ze 't vleesch verzet, toen David de deur opende en dadelijk
z'n verwondering luchtte :
'Wa's dat voor nieuwigheid? Niet eene lamp an?'
Bij de deur-opening bleef-ie z'n beslaande brilleglazen in 'n schoon
plekje van z'n zakdoek schuieren .
1 80