You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
voor <strong>het</strong> eerst, beiden gelijk, w'at geluk was - <strong>het</strong> geluk van elkanderliefhebbenden,<br />
groen, groen van blaren en boomen, groen van voorjaar,<br />
groen van weiden en velden noodig heeft, en niet zonder kan<br />
zijn . Zij zaten nu neer .<br />
Het groen was om hen en een vreugde zoo licht als nog nooit zij<br />
hadden gekend.<br />
Met <strong>het</strong> hoofd op haar schoot lag hij to droomen, droomingen een<br />
met <strong>het</strong> groen en de doorspelende zon, droomingen zonder gestalte,<br />
vloeiende over tot <strong>het</strong> zwijgen der buigende takken .<br />
Zij, gelukkig, bewoog de hand door zijn haar, keek naar <strong>het</strong> glijden<br />
der witte vingers met den trouwring door bet krullende bruin, naar<br />
zijn voorhoofd, wijd-opene oogen, naar den neus met de snorharen .<br />
`0, David, je wordt grijs,' lachte ze .<br />
`lk . . .? Grijs?', keek hij vraaglachend op, net met een zonnekring<br />
op <strong>het</strong> voorhoofd .<br />
'010 . . .! Je wordt niet grijs . . . Je ben grijs . . . 'k Tel er wel een,<br />
twee, drie . . . Ze zijn niet to tellen . . .'<br />
Haar vingers lachrig doorzochten <strong>het</strong> haar, pluizend tot op <strong>het</strong><br />
witte vel .<br />
'Zeker, zeker,' zei hij lachend terug .<br />
`Je gelooft me niet wel . . .? Nou maar je ben haast heelemaal grijs .<br />
Wil je cens zien . . .? Wacht is even . . . Doe 'k je geen pijn . . .?<br />
Kan 'k harder trekken?'<br />
Tusschen de zachte rozingen van haar nagels hield ze een haartje,<br />
licht van trillende zilverglans .<br />
`Da's bruin,' zei hij : "t licht valt er zoo op en daarom meen je dat<br />
<strong>het</strong> wit is .'<br />
`0 David, hoe kun je 't zeggen . . .! . . . Kijk eens hier hoe 't wit is . . .<br />
Zie je wel . . .? Als je 't zoo ziet op mijn zwarte japon is 't gewoon<br />
wit, heelemaal wit . . . Zie je?'<br />
`Ja,' knikte hij lachend: 'da's wel aardig - de eerste witte haar . . .<br />
Maar zoo heeft iedereen ze - zoo had ik ze al toen ik twintig was .'<br />
'Kun je begrijpen . . .! Blijf zoo eens even stil . . . Hier is me een<br />
dikkert! En wat een lange . . .! Doe 'k je geen pijn?'<br />
Het prikte als een naaldensteek in zijn hoofd en boven zijn oogen<br />
in bet licht van bet groen en de zon, hield ze een tweede nu,<br />
vreemd-wit, wel-zeker-wit .<br />
Tat komt van de zorgen,' lachte hij : `enkel van zorgen . . . Zijn<br />
53
Change language