Bekijk het PDF bestand.

'Nou, da's maar goed ook. Laat 't nou maar bij die eene proef blijve .'
`He, wat ben je onaardig!'
'Dat kind heeft me m'n eten tegen gemaakt en maak me nou niet
uit m'n humeur er bij!'
`Uit je humeur 'r bij? Je moet je gezicht maar is in den spiegel zien!
Onplezierig mensch!'
'Wat drommel heb je ook zulke kinderen in huis to hale!'
`Wist ik 't vooruit??
'Wat huil je nou? Is d'r nou reden om to huile! Toe, verstoor 't
eten nou niet verder . Pas op, als dat kind binnenkomt . Waarom
huil je nou, Sophie??
'La-me met rust . . .'
`Kom nou . . .'
'Als we zellef 'n kind hadde zou 'k 't niet wille . . .'
'Kom nou gekkin . . .'
`Zeven jaar getrouwd en geen kind . . .'
`Nou-nou-nou . . .! 'k Heb 'r toch niks tege da-je 'n kind aanneemt .
- Maar dat kind niet. - Dadelijk toen-'k binnenkwam von 'k 'r akelig
en vuil . - Je moet 'n mooi meisje uitzoeke . - Niet zoo een . - Nou -
Nou . - Krijg 'k 'n zoen?
Mientje kwam weer binnen, magertjes en wit . Meneer knoopte d'r
servet nog eens om en ze at verder met kleine hapjes, kieskauwend,
ziekelijk bij 't matte lamplicht . D'r handje, geklemd om de zilveren
work, pikte de brokjes gehakt op . De rest liet ze liggen .
'Enne nou wat gestoofde peertjes, Mientje?'
`Alsjeblief .'
'Alsjeblief, mevrouw .'
'Alsjeblief, mevrouw,' herhaalde 't kind .
'Enne 'n beetje saus van de peertjes?'
'Alsjeblief, mevrouw .'
`En nou moet je je vorrek hoogerop houe, hoor je?'
`Ja, mevrouw.'
`Non - une autre enfant - pas celle-la,' zei meneer .
'Goed, Piet' - zei mevrouw .
77