Bekijk het PDF bestand.

GESCHEIDEN VROUW
`Mama is d66d . . .'
'Niewaar, niewaar,' zei Miesje, oplachend naar zijn gezicht .
'Als ik je zeg, dat ze dood is, is ze dood,' herhaalde hij, ernstig: 'je
mag nooit niewaar zeggen, als papa wat zegt .'
`Nou! . . . Ze ree in 'n koets .'
Tat heb je je verbeeld, domme meid .'
Wim heeft 'r ook gezien!'
Wim kom eens hier! . . . Heb jij mama ook gezien?'
Wim, die met zand speelde, kwam aan zijn knie .
`Ja pa .'
'Waar?'
`In 'n koets .'
'Dat heb je je dan allebei verbeeld, versta je? . . . Dat heb je je verbeeld
. . . Mama is dood .'
'Nou maar ik heb 'r tbch gezien,' hield Miesje vol . 'Ze had 'n nieuwe
japon an en 'n witte voile .'
'Dat zal 'n andere dame geweest zijn .'
`Nee pa.'
'Als je nu nog eens nee zegt, wor ik boos .'
'Nou u mag ook niet jokke,' zei Wim .
De hand van den vader schoot uit, raakte de wang van 't jongetje .
Het kind huilde .
` . . . Pas op hoor! . . . Ondeugende jongen! Als je weer zoo iets zegt,
zal ik je vinden hoor! . . . Wil je uitscheiden met je gehuil? Gauw,
of je gaat naar huis! . . . Papa jokt nooit . Als papa iets zegt is bet
zoo, is bet zoo, versta-je?'
De kinderen knikten, bang . En 'n oogenblik later speelden ze saam
'n eind verder. Papa op de bank zat stil, de kin op den koperen knop
van zijn stok .
Zachtjes begon Wim bet eerst .
'Hij heeft me 'n klap gegeven . Maar we hebben 'r tach gezien, niet?
`Ja, we hebben'r gezien,' zei Mies positief ; 'ze had 'n nieuwe japon
an .
`En 'n witte voile.'
'En d'r zat 'n meneer naast 'r . . . 'n meneer met 'n groote snor .'
'En ze droeg d'r rooie belletjes .'
1 2