Bekijk het PDF bestand.

was 't nog nooit gebeurd.
'Zie jij dat je eet,' sprak tante Roosje, die de gewoonte had ijzig
kalm to worden, als oom David door de omstandigheden rebelsch
werd.
`Had jij?', vroeg hij met 'n schijn van opstand : `zelf de lampen niet
kennen voorzien, voor 't donker werd?'
'Had-ik niks anders an me kop?, antwoordde ze bits: `most ik d'r
kamer niet nakijken - en me kleerenkast - en me gouddoosje? Zoek
jij 'r niks achter, as 'n meid die nog geen veertien dagen bij je is,
met zoo'n gemeene smoes wegloopt? ,
'je had . . .'
'Ik had niks,' beet ze af: `al redeneer jij tot-morgen-de-dag toe - doe
'r wat tegen! Daar sloof ik me de heele dag voor uit! Daar ben ik
bezig, vanaf van morgen vroeg voor jbuw soep - voor jbuw vleesch -
voor jouw maag - voor jouw buik - enkel voor jou - ja, ik eet veel! -
en daar zitten me in 't donker . . .'
`In Godsnaam,' zei hij, de handen over den buik, die in laatste
instantie van alles de schuld had : `in Godsnaam, dan zullen we
niet eten . . .'
'Weet jij wat jij ben?', vroeg 't vrouwtje, heftig in 'r stoel terugleunend
: jij bent idioot!'
`Vertel wat nieuws,' zei oom David, afschuwelijk ingehouden .
'Jij bent de oorzaak,' hamerde ze, `d'r is niet oen meid, letterlijk
niet een, of jij jaagt ze de deur uit! Heb-ie gistere-avond niet de
krant in de keuken gebracht? Most ze geen gehakt hebben? Jij! Jij!
Jij! je ben 't bederf hier in huis . . .'
Hij zat hulpeloos in z'n stoel . De papavere schijn der vulkachel beroodde
z'n vette wang, doorlichtte 'n neusvleugel als 't lila bloemblad
eener tulp, dreef in 't brille-montuur den satanschen gloed van
helledeurtjes en op de schakels van z'n gouden horlogeketting 't
glanzen van zonlicht op de schilden van lieve heersbeestjes . Op de
blank-witte tafel waren de waterglazen karmijn-roode roemers, de
borden en schalen violette schulpen geworden . Achter de ruiten,
waar de noordenwind allerjoligst tekeer ging, warreldden sneeuwvlokjes,
opgestuifd van de vensterbanken . In 't schelle licht der
lantaarn benee zilverden ze als stuifmeel . Buiten en binnen was 't
een wedstrijd van kleurtjes . Maar oom David dacht aan de balletjes
in de soep en tante Roosje aan 'r idioot-van-'n-man, die de meiden
1 83