Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
voelde ze nog wel is pijn, en al lee ze nog wel to hoeste . 't Had cente<br />
gekost . De dokter rekende gelukkig niks en de drankies haalde ze<br />
ook voor niet, maar de dinge die 'r bijkwamme, die je niet rekende,<br />
die brakke je de nek . Moos had zich goed gehouen . In 't begin<br />
had-ie z'n laatste cente gezonden en drie weken gelejen nog 'n postpakket<br />
met sinaasappelen en zes bolussen - nou weer 'n gulden -<br />
net vandaag, nou moeder in geen tijd 'n ei of 'n kan bouillon had<br />
gezien - dat was om op je knieen to danken . Wat 'n gezegende<br />
goeie jongen, al had-ie niet an z'n ouwers gedacht toen-ie trouwde .<br />
Saar hield den postwissel in de hand, stak 'm over de kachel toe .<br />
Markus trok 't vuurdeurtje open, belichtte <strong>het</strong> formulier bij den<br />
rossen, aandampenden gloed, Z'n knokelige handen, rood van geschepten<br />
schijn - z'n dof-purperen knieen - z'n jas, die de laaiing<br />
naar z'n kin droeg, vervroolijkten bet kamerduister. Jet, neerbuigend<br />
om mee to lezen, nog eens to lezen, kreeg 'n mond en 'n kinspits<br />
en 'n blouse, als met koperlaching beslagen . En de voorste tafelpooten<br />
slokten in bruinlichtende lijning de verste verzweving uit<br />
't dieprood-spuierend kachel vierkant .<br />
'Zeit u niks, vader?' -, vroeg Joozep .<br />
'Ik kan nie goed leze' -, zei Markus en 't papier schuiner opwippend<br />
: `wat staat 'r jet?'<br />
Jet zonk op de knieen . Het licht uit <strong>het</strong> roostergat greep in zonnegoud<br />
'r gelaat, de wimpers, den neus, de brauwen, den langzaam<br />
lezenden mond - omlei 't kamerbleek hoofd, de omkringde oogen,<br />
de scherpe mondtrekken met 't vreemdelijk wonder van purper<br />
neerkimmende zon . De hoofden van vader, moeder, Saar, Joozep,<br />
Brain en de kleinen leken daarnaast in 't aangroeiend duister to<br />
vluchten .<br />
'Hij schrijft, vader,' las jet, treuzlend van prevelgepraat : `hij schrijft<br />
op 't randje naastan - ziet u - ziet u, waar 'k me vinger hou? - Hij<br />
schrijft: Dat is voor moeder een kip om to versterken en voor niks<br />
anders, anders zend ik geen cent meer . Moos . Heit u gehoord, vader?<br />
Voor 'n kip, voor 'n gebrajen kip .'<br />
`Lees 't nog is,' zei Markus : 'staat 'r niks anders bij?'<br />
`Nee vader.'<br />
Weer, in den gloed van 't roostergat, 't vervreugd gezichtje met<br />
bloedvolheid beleefd, las ze de dikke, inktharige letters van Moos .<br />
'Engel van 'n jongen,' sprak moeder terwiji 't deurtje dichtklepte -<br />
1 50