Bekijk het PDF bestand.

die nauwelijks, diep tegen den avond, 'n aarzelend bundeltje dagschijn
slurpte, en van onder z'n kruierskiel greep-ie 'n brok kalkig
suikergoed of 'n cents-reep chocola, die de jongen met z'n koortsoogen
voor de zussies liet staan - de eerste dagen kwam 'n verlegen
schooiertje, speelkameraad uit de buurt, voor moeder hooren hoe of
't met Jan gong, enne of Jan al haast beterde - maar met den harden
winter, die de menschen op d'r eigen lot anwees, die geen cent in
de kruierij inbracht, werd 't ziekbed van 't kereltje, dat niemand
bij zich in bed mocht hebben, dat versterkt moest worden, 'n bezoeking
. Toen de gracht stevig dicht groeide, ijs als staal zoo sterk,
was 'r 'n voile week goeie verdienste omdat vader 'n vlonder uit
had gelegd, de centen van de grachtmenschen die makkelijk op de
vaart wouen komen, opstreek . Met een regendag was 't gedaan,
begon 't gewroet opnieuw, 't gemier om aardappelen en brood,
't uitschrapen van de pan door de niet to verzadigen kinderen,
't loopen naar de bedeeling, die niet scheutig dee, omdat 'r zooveel
voor gingen die beter d'r plichten waarnamen .
Jan, in de eene alkoof-helft, bij dag z'n hals rekkend, om langs
't overgaasd raampje, halfwege van stoep-blauw doorsneden, 'n kozijn-grauwing
der overzijgracht en naaldige, zwarte takken to zien,
of as 'm dat verveelde de balkenzoldering van 't pothuis met de
geelbruine planken die kraakten, as 'r in de sigarenwinkel boven,
iemand wat halen kwam - met verdraaid-echt iedere keer 't gepiengel
van 't winkelschelletje - Jan, moeilijk inslapend, omdat-ie
de heele dag op z'n rug lee, hoorde dan dikwijls 't gebrom en geklaag
van vader, die zich inhield zoolang de meissies over de vloer
waren . De heele zorg van de twee groote lichamen bij 't petrolielampje,
de doffe gedruktheid der reuzige schaduwen langs 't helderder
geel der zoldering, lei-ie to beluisteren, de verwijten been en
weer - wie de schuld had - enne wie de jongen bedorven - enne
wat 'n vloek midden in de winter - met eiere die je niet kon bemachtige
- enne drankies die niks hielpe - enne de halve slaapruimte
bezet . . . Zich niet verroerend al dee 't nog zooveel pijn aan
de eene kant, perste-ie z'n adem, akelig-wakker en 'angstig .
'n Dag van kinderlijk - opgewonden verheugenis had-ie in Februari,
as de zomer zoo zoel, toen-ie voor de dokter, die 'm niet uit moeder
'r handen voor 't Gasthuis los kon krijgen, 'n uurtje in 'n geleende,
groote kinderwagen mocht rondgereden worden, om in de
1 56