Bekijk het PDF bestand.

schappelijke dingen begint hij bij 't paard to fluiten . 'Dat zal 'm
hinderen,' zegt hij .
'Onzin,' roep ik, warm en nijdig . 'Allee! Vooruit! Allee!'
Weer komt een Boer voorbij .
'Dat paard is maar magertjes! Wil je 'n mes hebben?' grinnikte hij .
'Stik!' roep ik en Lou roept wat anders .
"t Beest is op,' zegt Lou eindelijk .
`Da's wat moois! Nog een uur rijden! Allee! Hoep! Allee!'
Lou neemt Sorrie bij het gebit en blijft er mast loopen . Dit helpt
ten minste iets . Stapvoets trekt 't paard den panier voort .
Maar zoodra laat Lou hem niet los, of hij blijft kalmpjes kijken,
ongevoelig voor lieve woordjes, streelen, slaag . Hij wil niet meer,
hij kan niet meer .
't Is over halfzes . Het eten staat thuis koud to worden en er is geen
sterveling op den weg to zien .
Lou trekt Sorrie voort, ik met de zweep over mijn schouder duw de
panier van achter. Want we zijn op de eerste glooiing van den weg
en Lou kan Sorrie niet alleen naar boven hijschen . De zon brandt
vriendelijk op ons neer, op Lou, op Sorrie en mij .
Het is niet bepaald aangenaam een wagen en een paard voort to
duwen over een kokendheeten weg . Als ik een paar maal het paard
met de zweep aanzet, schreeuwt Lou dat ik hem raak en Sorrie
neemt er geen notitie van .
Zoo komen we om half zeven in het dorp, Lou het paard voortrekkend,
dat op z'n pooten waggelt, ik, achteraan duwend .
Bij den stal kijkt Sorrie ons met z'n bloederige oogen vreemd aan .
Wij zijn de eerste passagiers die hem getrokken hebben .
KIND
`Hoe heet je?'
'Nou-ou?'
` . . .Mientje . . .'
`Zoo . Heet jij Mientje? Nou, da's knap van je . En hoe oud ben je?'
72