Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
LIEFDADIGHEID<br />
Moeder en Sara liepen op en neer voor bet gesticht, telkens weer<br />
kijkend door de ramen der eetzaal .<br />
`Of ze 't hier goed hebbe!' -, zei Sara : "n rijkelui's-leven . . .! Kijk<br />
me is an .'<br />
"t Lijkt wel een hotel,' meende de moeder .<br />
"k Wou dat ik 'r 'n maand mocht logeere,' knikte Saar : "k heb 'r<br />
zoo daadlijk 'n ziektetje voor over .'<br />
`Bezondig je niet,' zei moeder .<br />
Voor bet hek keken ze aandachtig . De gordijnen hingen half neer<br />
voor de opengeslagen ramen . Er stonden twee lange netgedekte<br />
tafels met hagelwitte tafelkleeden - een bond voor elk kind - een<br />
glas melk voor elk kind - een eierdopje voor elk kind - een ei voor elk<br />
kind - stapels gesmeerde boterhammen en krentenbrood op schalen<br />
in bet midden . Aan bet hoofd van de tafels waren armstoelen voor<br />
de verpleegsters . De grond was van helder wit hout met glanzend<br />
zand bestrooid . En de zon vriendelijk-schijnend door de ramen der<br />
achterzijde of een fond van jeugdige vroolijkheid aan de zaal,<br />
alsof een feestmaal wachtte .<br />
Ze keken nog toen de directrice, cen statige dame, haar binnenwenkte.<br />
Moeder beminlijk-lachend met veel lievigheid op bet gelaat<br />
ging bet eerst, Saar die de mand droeg, kwam na .<br />
'Nu wou ik u nog eens laten zien hoe 't kind is bijgekomen . . .<br />
Kom er even in,' zei de directrice vriendlijk, haar voorgaand door<br />
den langen corridor over den looper van purperen bloemen . In de<br />
kleine kamer waar ze geweest waren toen ze Esther brachten, zat<br />
bet kind met rood-behuilde oogen .<br />
'Kom, groote meid,' sprak de directrice met tact : `niet meer huilen,<br />
boor! Mag je huilen als moe je kornt halen? Je komt toch 't volgende<br />
jaar weer terug niet-waar . . .? Ga nu eens op de bascule staan . . .<br />
Niet verwegen boor . . .? Kijk eens aan . . .! Wat zegt u er van . . .<br />
Ze is twee kilo en drie ons aangekomen . . . Dat is knap niet . . .?'<br />
`Ja da's 'n boe1,' lachte moeder, verlegen .<br />
Twee pond en drie ons,' herhaalde Sara .<br />
`Twee kilo,' verbeterde de directrice .<br />
Er kwam een kleine verlegen stilte om 't afscheid .<br />
Er moest iets gezegd, bedankt worden, wat moeder verlegener maak-<br />
60