Bekijk het PDF bestand.

De zuster wikkelde Riekje in een wollen deken, nam d'r in de
armen, droeg d'r weg .
`Da-ag!' riep Toos .
`Da-3g . . .!'
In de gang, angstig, benauwd - vroeg ze nog eens : 'Zuster, ze zelle
me toch geen pijn doen . . .?'
`Nee, Riekje, wees maar niet bang .'
De deur van de kliniek ging open . Zuster lei d'r voorzichtig in een
bed en ging heen . Onrustig keek Riekje, verlegen bij het gezicht van
zooveel menschen . Een heer met een gouden bril, kaal hoofd en
grijze bakkebaarden, een heer die vriendelijk keek, kwam bij het
bed zitten . Die kende ze . Da-was de profester. Maar de andere twee
die bij d'r bed zatte en al die heere in de rondte . . . die d'r ankeke . . .
zoue ze d'r ook gaan snije . . . maar ze zag nergens messe . . . en de
profester keek zoo vriendelijk .
`Doe nou even je jakje uit, kind .'
Hij hielp haar en tikte zachtjes op d'r wangen .
` . . . Wees nou maar niet bang . . . We zullen je geen pijn doen . .
Professor schoof het hemd naar beneden .
` . . . Niet bang zijn kindje . . .'
'Wor ik nou heusch niet gesneje?'
'Wel nee, malle meid . . . Zoo, blijf nou rustig liggen . . . Wil u beginnen
to vragen, mijnheer?'
Aarzelend, 't zelf nog vreemd vindend, begon de student .
`Hoe is je naam?'
'Rika Bosch . . .'
'Hoe oud ben je?'
`Veertien in December .'
'Leven je vader en moeder nog?'
Vader is dood . . .'
Waaran is-ie gestorven?'
Weet ik niet . . .'
`Is je moeder gezond?'
` . . . Ze was gister verkouen . . .'
Het doezelig November-licht scheen rustig in de kliniek-zaal . Sterkverlicht
stond het ijzeren bed met het meisje, omringd door de
studenten . Alleen de stemmen van den vragenden student, het
26