Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
van 'n schoorsteenmantel . 't Goeie verstellend, de plooien op 'r<br />
knie gladstrijkend, de rafels tezaam pluizend, dan weer tornend en<br />
rijgsteken leggend, hoorde je 'r niet voor de naaimachine 'r spinnend<br />
snorren begon. Liefst zoo dicht mogelijk op 't raam - bij kunstlicht<br />
zag ze niet meer - peuterde ze langzaam-ijverig voort, verheugd<br />
door 'n kom warme koffie met veel suiker.<br />
Soms, in de benauwenis der verstelkamer, waar ze 't strijkkacheltje<br />
stookte dat niemand 't uit kon houen, lei ze 'r gereedschap neer,<br />
sloot de oogen, bleef moeilijk happen. Dan had ze last van 'r hart .<br />
Trappen loopen vond ze 'n kruis. Trappen waren 'r dood, klaagde ze<br />
zachtjes . En zelfs op 'r stoel kreeg ze of en toe 'n lichte aanmaning .<br />
Goedig, geduldig, met 'n niet redeneerend vertrouwen, 'n kalme<br />
berusting in God-die-alles-zoo-wou, die wist wat en waarom-ie 't dee,<br />
schudde ze verwijtend 'r grijs hoofdje als de jonge meiden over niks<br />
as uitgaan en jongens babbelden en, as die meer namen dan ze<br />
toekwam, de boter ongedekt lieten staan, 't gaskomfoor nutteloos<br />
lieten branden, d'r handen an de kopjesdoek afdroogden en zoo meer<br />
van die dingen die niet maggen, zei ze nadrukkelijk, maar hoogst<br />
fatsoenlijk 'r meening . Vooral bij 't gegiegel en kakelen in de<br />
keuken, na 'n stiekeme boodschap van 'n vrijer an de deur, zwom<br />
ze in vermaninkjes, boog ze 'r gezicht met 'n tikje nijdigheid over 't<br />
goed, en, driftiger van steek, ging ze tegen de uitgelaten krakeelsters<br />
tekeer.<br />
'Trouwen - trouwen - trouwen - Heere-nog-toe!' praatte ze zeer<br />
zorgelijk : ` . . . trouwen is oud worden voor je tijd . Praten jullie toch<br />
is over wat anders - as me daar 't geluk in zit - daar! - Wees blij dat<br />
je in dienst to eten en to drinken heb - wat voor je in 't vet left,<br />
weet je nog niet . . .'<br />
'Nou ja,' ginnegapten de meiden : 'dat zeit u achteraf - we hoeven<br />
toch niet allemaal verzuurd bier to worden . . .!'<br />
Dan hield ze 'r mond, bemoeide 'r zich niet meer mee, dee of ze<br />
geen man had .<br />
Niemand in huis dacht aan de mogelijkheid dat 't mager, verschrompeld<br />
vrouwtje, dat over niets en niemendal sprak, dat elken<br />
dag uit naaien ging - getrouwd was.<br />
En niemand zou 't to weten zijn gekomen, als 'r niet op 'n winteravond<br />
'n kleine herrie voor de huisdeur geweest was, 't gemopper,<br />
redeloos-suffig gegrom van 'n half-dronken ouwelijken muzikant .<br />
1 86