17.08.2013 Views

Bekijk het PDF bestand.

Bekijk het PDF bestand.

Bekijk het PDF bestand.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

had . Ze liep recht-uit de Weesperstraat in, rondkijkend, beduusd<br />

door zooveel menschen . Zachtjes-an sukkelde ze over de stoep, voor<br />

elkeen opzij wijkend, iedereen aankijkend of 't soms Willem zou<br />

zijn . Dan stond ze weer stil, vragend: 'Weet u hier soms Willem de<br />

Boer?' Maar niemand wist 't .<br />

Ze wezen haar 'n winkel an, waar eieren, boter en kaas verkocht<br />

werd, maar de vrouw in den winkel had nooit van 'n Willem de<br />

Boer gehoord . Toen ze de Weesperstraat had uitgeloopen, keerde<br />

ze terug, moe, nog eens vragend, nog eens vragend tot bij 't station .<br />

Op een stoep van de Sarphatistraat ging ze zitten, tobbend, zoekend<br />

en begon stilletjes to huilen .<br />

`Scheelt er wat an vrouwtje?'<br />

`Ik zoek me zoon, mijnheer .'<br />

`Is die van je weggeloopen?'<br />

`Nee, nee .'<br />

En dan begon ze weer de uitlegging, weer <strong>het</strong>zelfde .<br />

Nou hield ze de oogen dicht en bad . Ze bad altijd als ze in moeilijkheden<br />

was. Nou bad ze zachtjes, met gevouwen, trillende, ouwe<br />

handen : 'Lieve God in de hemelen . . . Zeg me nou hoe de straat<br />

hiet . . . die straat van Willem . . . Lieve God . . . zeg 't nou . .<br />

Heel wat menschen stonden in een kring om haar heen . De een<br />

vertelde 't aan den ander . . . Heb je ook gehoord van 'n Willem de<br />

Boer . . . Willem de Boer . . .? D'r is 'n spekslager . . . Nee, hij mot in<br />

betrekking zijn . . . Vraag nou maar rack . . .! Ben je al bij de pelisie<br />

geweest? Ga naar de pelisie, moedertje . . .! Kom, laat 't mensch niet<br />

voor niks loopen . . . Weet ze veel, de pelisie!'<br />

'Ga zoolang in de wachtkamer van <strong>het</strong> station, vrouwtje .'<br />

Dat zou ze dan maar doen . Daar waren niet zooveel vreemde menschen,<br />

die d'r stonden aan to gapen en d'r toch niet helpen konden .<br />

Op een der banken ging ze zitten, denkend, tobbend, al maar klapperend<br />

met de beenige onderkaak, al maar pluizend met de dunne<br />

lippen . Al zou ze uren verzinnen, ze zou lien naam weer weten,<br />

lien langen, ellendig-langen, gekken naam .<br />

Zoo bleef ze, urenlang, versuffend, telkens meer versuffend, met<br />

heete oogen en een moe gebukt oud lijf .<br />

Toen de andere plezierreizigers 's avonds weer kwamen in <strong>het</strong><br />

station, zat ze nog op de zelfde plek met de mand met krenten-<br />

24

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!