Bekijk het PDF bestand.

en 't wit van z'n oogen . De kruier as man van 't vak - die de akkevietjes
dag an dag dee - wou 'm 'n handje geven, maar omdat ze
allemaal door mekaar praatten en in de hoogste nood ineene de
beugel 't slot greep, hoefde oom Mijkel nog alleen maar an 't na
benejen-dragen to helpen .
'Kruier,' zei tante Sofie, die as je in 'r binnenste kon lezen, spijt
over de geleende koffer had : 'kruier, zel u d'r voor zorrege, dat 'r
niks mee gebeurt, dat-ie niet van de wagen valt, zel u asjeblief?'
'Kruier pas u op de muren voor de kalk?' zei moeder beangst .
'Kruier, denk u d'r an, dat 'r 'n pot met olijven bij is?', riep Rachel,
zoo dicht achter oom Mijkel an loopend, dat ze 'm op z'n hielen
trapte .
'Kruier, hou u 'm plat, voor de veere van me hoed?' zei Bets, bleek,
nou 't zoo ver was .
De kruier antwoordde niet, omdat-ie bij al dat gekles niet wist, wie
die 't eerst asem most geven en omdat oom Mijkel, die 'n gezicht
trok of 'm de spieren uit z'n lijf werden gescheurd, 't heele vrachie
op hem liet ankommen .
Mat is dat voor 'n'a rdige koffer!' klaagde oom, in de ronding van
de trap bekneld ; `hoe neemt men zoo'n dngein van 'n koffer om
mee to reizen - ik hou 'm niet - me vingers snije af!'
`Laat 'm in gosnaam niet vallen!' riep tante Sofie, boven an de trap :
`doe je zaddoek om 't oor, Mijkel!'
'Daar kommen ongelukken van!' zei moeder ongerust .
`As de pot met olijven maar niet barst,' spon Rachel 'r tusschen door .
Oom Mijkel blies van inspanning . In 't trappe-donker zag je enkel
't witten der watten-propjes in z'n ooren en den rand van z'n boord .
Mat trek je!' riep-ie den kruiersrug toe : `me handen gaan mee!'
De koffer dompte op 'n tree, en de vingers pijnlijk beblazend,
sprak-ie 't traphol, waar de vrouwen op 'n hoopje drongen, klagelijk
toe : 'dat komt 'r van dat we geen viesjelant hebbe genome!'
'Asof-ie dan ook niet op 't rijtuig had gemotte,' zei Rachel : `hoe
ken me zoo'n verstopt hoofd hebbe!'
'Ik til me 'n dubbele breuk,' praatte oom nog eens, en nou met de
hand in z'n zakdoek vatte-ie opnieuw 't oor van den koffer, die met
stooten en horten eindelijk in 't beneden-portaaltje belandde .
Toen liep Rachel de trap af, om zich to overtuigen of 'r geen nat
uit de bojem lekte - en toen-ie zoo droog as kurk anvoelde, bleef ze
205