Bekijk het PDF bestand.

dienen . . .
Pa dribbelde woest met z'n voeten tegen de lambrizeering . Rechtvaardigheid
in den hemel! Nou had-ie zich gespitst op hun gezichten,
de bekendmaking al loopend in 'n luchtig deeg van geheime
phrasetjes gewikkeld, en nou hamerde zij 'm op z'n hoofd, ja met
recht hamerde ze met d'r vervloekt Ik eet geen hap.
Maar nou zei-ie niks . Nou zou-die z'n mond houen net zoolang tot
zij 't eerst begon to spreken en dan zou-die 'r vinnig bluffen .
`coed,' gromde-die 't zweet van z'n voorhoofd vegend : 'eet niet!
Straf je maag! Wij eten wel . . .!'
`Pa, u moet u toch heusch schamen . . .' begon Suus .
'Hou je mond!' zei pa : "k kan 't met je moeder wel alleen of . . .'
`Tbch zal 'k 't zeggen,' hield Suus nijdig vol : 'da's geen doen . Dat
heb u vooreergister ook gelapt met de capucijners - en nou weer,
terwijl u weet dat we visch eten - schol van 'n daalder - jakkus.
'k Zou u niet graag voor man willen hebben . . .'
`God beware je 'r voor!' zei ma plechtig-in-wrok : 'zoo'n man als je
vader had niet moet trouwen . Bah!'
Pa keek grimmig-verbeten uit 't raam . Met recht was-ie martelaar .
As-die een woord zei. Maar voor geen goud . 'n Groot, 'n heel groot
nieuws vertellen, als je vrouw en dochter je in 't haar vlogen! Nee .
Geen syllabe .
De schol lei klam-lillend in den rand van peterselie-blaadjes . De
damp sloeg 'r lauw af, als 'n stoep, die warm wordt gedweild .
In de sauskom geelde de eiersaus, zwaar van bobbeling met ernstige
krente-oogjes van kapers - de aardappels klompten stroef in de
schaal .
Pa slikte brokken . Z'n vork brijzelde driftig - 't stukje brood dunde
de vischkluitjes, 't sausdrabje .
Ma zat in den leunstoel voor 't raam, de handen in 'r schoot gevouwen
. En bekeek 'r vettig spiegelbeeld in de zachtkens overwasemde
ruit.
Suus, over pa, schraapte kribbig, de graten, kauwde en praatte :
` . . . Toe ma, eet nou wat . . .'
Ma knikte rustig nee .
`Ma 't is zoo gezond voor u .'
Ma schudde 'r hoofd .
1 3 8